Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Wr 98/23
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Sędzia WSA Adam Habuda Sędzia WSA Władysław Kulon (spr.) Protokolant: asystent sędziego Sławomir Mirowski po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej ul. [...] we W. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia 26 kwietnia 2019 r. Nr O-235/19 w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażami wbudowanymi i zagospodarowaniem terenu oraz wewnętrzną instalacją elektryczną oddala skargę w całości.
Uzasadnienie
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu decyzją po rozpatrzeniu odwołania C. Sp. z o.o. i Wspólnoty Mieszkaniowej ul. [...] (dalej "strona skarżąca"), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej zwana "K.p.a.") oraz art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm.; zwana dalej "Pr.bud."), Wojewoda Dolnośląski utrzymał w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia 18 lipca 2018 r. Nr 3583/2018 o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu A. Sp. z o.o. (dalej "Inwestor") pozwolenia na budowę budynków mieszkalnych wielorodzinnych [...] i [...](1) z garażami wbudowanymi i zagospodarowaniem terenu oraz zewnętrzną instalację elektryczną przy ul. [...] we W., obręb P., AR_[...], działki nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] z wyłączeniem sieci i przyłączy wodociągowych, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej, linii kablowej nn zasilającej poszczególne budynki oraz międzyobiektowej sieci teletechnicznej i stacji transformatorowych.
C. Sp. z o.o. w treści odwołania zarzuciła m.in., iż w toku postępowania organ pierwszej instancji dokonał "dowolnego (a nie swobodnego) uznania, że projektowana przez wnioskodawcę obsługa komunikacyjna terenu inwestycji jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przez co projektowana inwestycja narusza przysługujące jej prawo służebności gruntowej ustanowionej na działce nr [...]. Zarzuciła także, że rozpatrując przedmiotową sprawę, organ pierwszej instancji nie poddał weryfikacji oświadczenia inwestora o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w odniesieniu do działki nr [...], a także w sposób wadliwy ustalił obszar oddziaływania, co w konsekwencji realnie prowadzić może do pozbawienia odwołującego dostępu do drogi publicznej, a tym samym możliwości normalnego i efektywnego prowadzenia działalności gospodarczej.
