Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 lipca 2024 r., sygn. II SAB/Po 88/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędziowie Asesor WSA Robert Talaga Asesor WSA Arkadiusz Skomra (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 lipca 2024 r. w sprawie ze skargi H. A. na przewlekłość Wojewody w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy I. zobowiązuje Wojewodę do załatwienia wniosku Skarżącego z dnia 7 września 2023 r. w terminie 30 dni od otrzymania prawomocnego wyroku wraz aktami sprawy, II. stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłości, III. stwierdza, że przewlekłość organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, IV. oddala skargę w pozostałym zakresie, V. zasądza od Wojewody na rzecz Skarżącego kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 7 września 2023 r. H. A. (zwany dalej: "stroną" lub "Skarżącym") wniósł o udzielenie zezwolenie na pobyt czasowy.
Powyższy wniosek tego samego dnia został zweryfikowany i na skutek stwierdzonych braków Skarżącego wezwano do ich uzupełnienia.
W dniu 29 września 2023 r. Skarżący uzupełnił braki wniosku.
W dniu 29 września 2023 r. wniosek został pozytywnie zweryfikowany. Również 29 września 2023 r. Wojewoda wszczął postępowanie w sprawie.
Pismem z dnia 25 marca 2024 r. Skarżący wniósł ponaglenie, które zostało pozostawione bez rozpoznania w dniu 27 marca 2024 r.
Następnie Skarżący złożył datowaną na dzień 16 maja 2024 r. (data wpływu do organu – 17 maja 2024 r.) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, w której zarzucono Wojewodzie przewlekłość w zakresie rozpoznania wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy.
Skarżący podniósł zarzut naruszenia:
- art. 112a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 519, dalej również jako: "u.c.") poprzez niewydanie decyzji z wniosku z 2023 r. w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy w terminie 60 dni, podczas gdy organ miał taki obowiązek, a także gdy wszelkie przesłanki wydania zezwolenia zostały spełnione, co obligowało organ do wydania decyzji zezwalającej na pobyt,
