Wyrok WSA w Lublinie z dnia 24 lipca 2024 r., sygn. I SA/Lu 193/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący : sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (spr.) Sędziowie: WSA Grzegorz Wałejko asesor sądowy WSA Jakub Polanowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 lipca 2024r. sprawy ze skargi J. D. na postanowienie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej z dnia 1 lutego 2024 r. nr 0601-ICK.4031.3.2023.3 w przedmiocie kary porządkowej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 1 lutego 2024 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chełmie z dnia 22 listopada 2023 r., nakładające na J. D. (stronę, podatnika, skarżącego) karę porządkową w wysokości 2.000 zł.

Jak wynika z akt sprawy oraz treści zaskarżonego rozstrzygnięcia, organ pierwszej instancji prowadził wobec strony czynności sprawdzające w zakresie wykazanej w zeznaniu podatkowym PIT-36 za 2022 r. straty z pozarolniczej działalności gospodarczej. W ich toku, pismem z dnia 17 sierpnia 2023 r. wezwał P. s.c. T. D., J. D. (spółkę cywilną) do złożenia pisemnych wyjaśnień w zakresie wykazanej straty oraz przekazania informacji i dokumentów dotyczących prowadzonych myjni samochodowych. W odpowiedzi T. D. wskazał, że powołana w wezwaniu podstawa prawna nie upoważniała organu do żądania takich informacji od spółki. Do odpowiedzi zostało załączone podsumowanie podatkowej księgi przychodów i rozchodów spółki cywilnej za 2022 r.

Następnie organ pismami z dnia 20 września 2023 r. oraz dnia 9 października 2023 r., skierowanymi bezpośrednio do podatnika, wezwał go złożenia pisemnych wyjaśnień w zakresie straty i przekazania informacji oraz dokumentów dotyczących prowadzonych myjni samochodowych. Ponieważ wezwania pozostały bez odpowiedzi, organ nałożył na stronę grzywnę w wysokości 2.000 zł.

W zażaleniu skarżący wniósł o uchylenie postanowienia i umorzenie postępowania w sprawie. Jego zdaniem, postanowienie zostało wydane z naruszeniem art. 262 § 1 pkt 2 i pkt 2a O.p. przez uznanie, że strona odmówiła złożenia wyjaśnień i przedłożenia dokumentów – w sytuacji, gdy w aktach sprawy znajduje się odpowiedź spółki cywilnej; art. 262 § 1 pkt 2 i pkt 2a w związku z art. 272 pkt 2 i 3 O.p. przez uznanie, że odmowa była bezzasadna, podczas gdy w ramach czynności sprawdzających organ nie miał prawa żądać udzielenia tego typu wyjaśnień i przedłożenia dokumentów; art. 120 w zw. z art. 121 O.p. przez działanie w sposób niebudzący zaufania do organów publicznych i zmierzające do obejścia przepisów prawa, a nadto art. 121 § 2 O.p. przez uporczywe powielanie w wezwaniach wadliwej postawy prawnej.