Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 lipca 2024 r., sygn. III SA/Kr 469/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Makuch (spr.) Sędziowie: WSA Janusz Kasprzycki Asesor WSA Ewelina Dziuban Protokolant: specjalista Anna Chwalibóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2024 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 16 lutego 2024 r. nr SKO.ŚR/4111/37/2024 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. odstępuje od zasądzenia na rzecz skarżącej M. G. zwrotu kosztów postępowania w całości.

Uzasadnienie

M. G. (dalej: "skarżąca") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z 16.02.2024 r. (SKO.ŚR/4111/37/2024) utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy C. z 13.12.2023 r. (nr ŚR-5222/29/23) o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Decyzja ta zapadła w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

1. Decyzją wskazaną wyżej organ I instancji, po rozpoznaniu wniosku skarżącej, orzekł o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką, M. G. Osoba ta dysponuje orzeczeniem Komisji Lekarskiej KRUS z 13.06.2012 r. stwierdzającym, że jest ona trwale niezdolna do samodzielnej egzystencji od 1.05.2012 r.

Przyjętym przez organ motywem decyzji odmownej był brak spełnienia przesłanki uprawniającej do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych (dalej "ustawa"), tj. stwierdzenie, że niepełnosprawność matki skarżącej nie powstała w okresach wskazanych w tym przepisie. Nadto, organ podał, że niepełnosprawna ma pięcioro dzieci, na których ciąży względem niej obowiązek alimentacyjny. Dwoje dzieci mieszka pod tym samym adresem co niepełnosprawna, jedno – w domu obok.

2. W odwołaniu skarżąca przywołała wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21.10.2014 r. (sygn. akt K 38/13), w którym uznano, że kryterium wieku powstania niepełnosprawności określone w art. 17 ust. 1b ustawy, utraciło przymiot konstytucyjności. Dodatkowo odwołanie kwestionowało możliwości alimentacyjne rodzeństwa skarżącej.