Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 30 lipca 2024 r., sygn. II SA/Bd 443/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek Sędziowie sędzia WSA Jarosław Wichrowski asesor WSA Mariusz Pawełczak (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Marlena Krzyżaniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2024 r. sprawy ze skargi N. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] marca 2024 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej spółki 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Decyzją z dnia [...] września 2024 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej

w B. działając na podstawie art. 57 ust. 2 pkt 4 i art. 153 ust. 1 ustawy

z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu

(tj. Dz. U. z 2023 r., poz. 1124 - dalej "ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy")

w związku z art. 71a ustawy oraz art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2023 r., poz. 775 ze zm. - dalej "k.p.a."),

w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia informacji, o których mowa

w art. 59 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy nałożył na spółkę N. G. (dalej: "skarżąca", "strona", "spółka"), karę pieniężną w wysokości [...] zł.

2. We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy spółka wskazała, iż nie kwestionuje naruszenia obowiązku i opóźnienia w złożeniu zgłoszenia do CRBR, jednakże w jej ocenie w przedmiotowej sprawie zaszły okoliczności do odstąpienia od wymierzenia kary. Podniosła, że z uwagi na usunięcie uchybienia natychmiast po jego ujawnieniu pozwala przyjąć, że w tym konkretnym przypadku mamy do czynienia ze znikomym stopniem naruszenia prawa. Spółka powołując się na wyrok WSA w Bydgoszczy z 19 lipca 2022r., sygn. akt II SA/Bd 476/22 wskazała, że konstrukcja art. 189 f § 2 i 3 k.p.a. wskazuje na to, że podstawową funkcją kary administracyjnej nie jest ślepa i automatyczna represja jako odpowiedź na naruszenie prawa, lecz raczej skłonienie adresata normy prawnej do usunięcia naruszenia prawa. Zdaniem strony organowi I instancji zabrakło refleksji i indywidualnego podejścia do sprawy. Skarżąca kwestionuje celowość i konieczność kary w sytuacji gdy został wypełniony obowiązek i usunięte naruszenie poprzez zgłoszenie danych do CRBR.