Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 listopada 2024 r., sygn. I SA/Ol 277/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Janowska Sędziowie sędzia WSA Andrzej Brzuzy (sprawozdawca) sędzia WSA Katarzyna Górska Protokolant sekretarz sądowy Elżbieta Parda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2024r. sprawy ze skargi J. O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 26 czerwca 2024r., nr 2801-IOD.601.1.2024 w przedmiocie uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji organu I instancji i ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2011 r. 1. Uchyla zaskarżoną decyzję, 2. Zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie na rzecz strony skarżącej J. O. kwotę 697,00 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z 26 czerwca 2024 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie (dalej jako: "DIAS", "organ odwoławczy", "organ") po ponownym rozpatrzeniu odwołania w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 5 grudnia 2023 r., sygn. akt I SA/Ol 413/23 uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. (dalej jako: "organ I instancji", "NUS") wydaną w wyniku wznowienia postępowania odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej NUS z 15 stycznia 2015 r. w sprawie ustalenia za 2011 r. zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 552.044,00 zł od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach i ustalił J. O. (dalej jako: "podatnik", "strona", "skarżący") zobowiązanie w tym podatku w kwocie 551.597,00 zł.

Z akt sprawy wynika, że w piśmie z 30 maja 2019 r. strona wniosła o wznowienie postępowania na podstawie 240 §1 pkt 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej jako: "o.p.") w sprawie zakończonej decyzją ostateczną NUS z 15 stycznia 2015 r. (dalej również jako: "decyzja ostateczna") wskazując, że w prowadzonym postępowaniu podatkowym organ I instancji nie określił możliwych do osiągnięcia przez stronę przychodów i dochodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie [...], a także wysokości zasobów, jakie mógł zgromadzić z tego tytułu, pomimo że fakt ten znany był organowi podatkowemu w dniu wydania decyzji ostatecznej. Ponadto podatnik podniósł, że okoliczności, w zakresie rozmiaru oraz okresu prowadzonej przez działalności gospodarczej zostały ujawnione w postępowaniu podatkowym prowadzonym wobec jego żony – G. O. Strona wskazała na sprzeczność wynikającą z treści obu decyzji, a mianowicie, że w rozstrzygnięciu dotyczącym żony skarżącego NUS uznał, że na koniec 2000 r. mogła ona posiadać 82.541,00 zł oraz 110.000,00 USD, zaś w decyzji wydanej wobec skarżącego stan oszczędności na koniec 2000 r. został przyjęty z wartością zerową. Podatnik nadto zauważył, że w postępowaniu dotyczącym żony przedłożył dowody na okoliczność założenia lokat w Banku [...], zgodnie z którymi wydatek na ten cel w wysokości po 207.000,00 zł poniesiony został 10 listopada 2008 r. Do wniosku załączył także kopię decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w L. z 30 grudnia 1998 r. stanowiącej, że w grudniu 1998 r. komisja stwierdziła zdatność do użytkowania budynku mieszkalno-usługowego wybudowanego przy ul. [...]. Powyższe w ocenie strony dowodzi, że w 1998 r. budowa nie została rozpoczęta, lecz zakończona, co skutkowało niezasadnym przyjęciem przez organ podatkowy, że poniosła ona wydatki z tego tytułu. Zdaniem strony wskazane we wniosku okoliczności są istotne dla sprawy i winny były zostać uwzględnione przez NUS w decyzji ostatecznej z 15 stycznia 2015 r.