Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 listopada 2024 r., sygn. I SA/Po 515/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 listopada 2024 r. sprawy ze skargi A. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 7 czerwca 2024 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie zmiany decyzji ostatecznej ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okresy od czerwca 2018 roku do lutego 2019 roku I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia 31 października 2023 roku nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę [...]- zł (słownie [...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 16 lipca 2024 r. A. W. wniosła skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z 7 czerwca 2024 r. nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z 31 października 2023 r. nr [...], odmawiającego wszczęcia postępowania w sprawie zmiany decyzji ostatecznej w części ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe.

Powyższa skarga została wniesiona na tle stanu faktycznego, w którym organ pierwszej instancji w dniu 30 czerwca 2022 r. wydał wobec Spółki (dawniej P. A. Sp. z o.o. Sp. k. w [...].) decyzję, w której określił kwoty podatku do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.; dalej: "u.p.t.u.") za czerwiec, lipiec i grudzień 2018 r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w tym podatku za okres od czerwca 2018 r. do lutego 2019 r. Od powyższego rozstrzygnięcie podatnik nie wniósł odwołania, zatem uzyskała ona walor ostateczności.

W dniu 7 września 2023 r. skarżąca wniosła do Naczelnika na podstawie art. 253 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.; dalej: "Ordynacja podatkowa") o zmianę ww. decyzji ostatecznej w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego poprzez zmianę wysokości sankcji z 100% na 30%, powołując się na interes publiczny i ważny interes podatnika w zakresie faktur wystawionych przez jej kontrahentów (dostawców).