Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 listopada 2024 r., sygn. III SA/Po 444/24

Dnia 22 listopada 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Asesor sądowy WSA Piotr Ławrynowicz (spr.) Protokolant: St. sekr. sąd. Anna Adamska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2024 roku sprawy ze skargi Ł. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 1 lipca 2024 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania prawa jazdy kat. B I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia 24 kwietnia 2024 r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 697,00 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 1 lipca 2024 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: SKO/organ) po rozpoznaniu odwołania Ł. Z. (dalej: skarżący/strona) od decyzji Starosty [...] (dalej: Starosta/organ I instancji) z 24 kwietnia 2024 r. o odmowie wydania prawa jazdy kat. B, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Decyzję wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Starosta P. decyzją z 24 kwietnia 2024 r. odmówił na wniosek strony wydania Ł. Z. prawa jazdy kat. B. Organ I instancji uznał, że brak jest podstaw do pozytywnego rozpatrzenia wniosku strony z uwagi na wyrok, w którym sąd orzekł wobec Ł. Z. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego z wyłączeniem kat. B na okres 3 lat – do dnia 22 maja 2026 r. Powołano się na przepis art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 622 ze zm., dalej: u.k.p.).

W odwołaniu od tej decyzji Ł. Z. zarzucił Staroście naruszenie art. 12 ust. 2 pkt 1 u.k.p. poprzez jego zastosowanie bez uwzględnienia okoliczności, że wyrokiem z 4 lipca 2023 r. w sprawie o sygn. SK 23/21 Trybunał Konstytucyjny uznał przepisy art. 12 ust. 2 pkt 2 i 3 w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 2 u.k.p. za niezgodne z art. 2 oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, podczas gdy art. 12 ust. 2 pkt 1 u.k.p. dotyczy tej samej materii, co powoduje, że ów wyrok TK dotyczy takiej samej sytuacji prawnej, w której organ rozszerza orzeczony przez sąd powszechny środek karny - zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych określonej kategorii na inne kategorie. W konsekwencji strona zarzuciła naruszenie art. 6, art. 7 i art. 8 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 572, dalej: K.p.a.) poprzez błędne zastosowanie art. 12 ust. 2 pkt 1 u.k.p. i wydanie decyzji wbrew przepisom prawa i wyrokowi sądu powszechnego. Strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez wydanie stronie prawa jazdy kat. B, ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.