Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 21 listopada 2024 r., sygn. II SA/Sz 638/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska, Sędziowie Sędzia WSA Wiesław Drabik,, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 listopada 2024 r. sprawy ze skargi T. O. nad Z. w Polsce na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie czasowego odebrania zwierząt oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z 28 czerwca 2024 r., nr SKO/KU/451/1886/2024, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie, po rozpatrzeniu odwołania Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce (TOZ), orzekło o utrzymaniu w mocy decyzji Prezydenta Miasta Szczecin z dnia 6 maja 2024 r., znak: WOŚr-VI.6140.10.8.2024.AC, orzekającej o odmowie czasowego odebrania 2 psów J. K..

Organ odwoławczy wyjaśnił, że decyzją z dnia 6 maja 2024 r. Prezydent Miasta Szczecin orzekł o odmowie czasowego odebrania 2 psów J. K., na podstawie art. 7 ust. 1 i ust. 3 z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1580 z późn. zm., dalej: u.o.z.)

Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami w Polsce (TOZ) wniosło odwołanie od powyższej decyzji zarzucając organowi I instancji wydanie decyzji z naruszeniem art. 7 k.p.a. poprzez zaniechanie dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, art. 8 k.p.a. poprzez prowadzenie postępowania w sposób stronniczy, niebudzący zaufania i z naruszeniem zasady równego traktowania, art. 10 k.p.a. w zw. z art. 79 k.p.a. poprzez niezapewnienie organizacji działającej na prawach strony czynnego udziału w postępowaniu, art. 12 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności, niezweryfikowanie twierdzeń strony, niezebranie całości materiału dowodowego oraz opieszałe działanie skutkujące błędnymi ustaleniami faktycznymi, które stanowiły podstawę rozstrzygnięcia, art. 73 k.p.a. poprzez uniemożliwienie organizacji działającej na prawach strony zapoznania się z całością akt sprawy, art. 80 k.p.a. poprzez wybiórczą i dowolną ocenę materiału dowodowego, art. 108 k.p.a., naruszenie art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt poprzez błędne jego zastosowanie i błędną wykładnię, naruszenie art. 6 ust. 2 pkt 10 w zw. z art. 4 pkt 11 u.o.z. poprzez błędną interpretację, zgodnie z którą organ przyjął, że utrzymywanie zwierzęcia w stanie nieleczonej choroby nie stanowi podstawy do wydania decyzji w trybie art. 7 ust. 1 u.o.z.