Wyrok WSA w Kielcach z dnia 30 grudnia 2024 r., sygn. II SA/Ke 521/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.) Sędzia WSA Jacek Kuza po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 grudnia 2024 r. sprawy ze skargi E. Z. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS z dnia [...] sierpnia 2024 r., [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z 9 sierpnia 2024 r., [...], Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS po rozpatrzeniu odwołania E. Z., utrzymał w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 18 kwietnia 2024 r. o uchyleniu prawa do świadczenia wychowawczego na dziecko E. Z..

W uzasadnieniu organ przywołał treść art. 22 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r.

o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2024 r., poz. 421), zwanej dalej ustawą, i ustalił, że wniosek o świadczenie wychowawcze na dziecko na okres świadczeniowy [...] zgłosili oboje rodzice. E. Z. zgłosiła wniosek jako pierwsza 2 lutego 2023 r. i świadczenie zostało przyznane zgodnie z nim w pełnej wysokości 22 lutego 2023 r. Ojciec dziecka – M. Z. – zgłosił wniosek 10 stycznia 2024 r. W związku ze złożeniem wniosków od dwóch osób uprawnionych konieczne było, by ZUS wezwał wnioskodawców do dostarczenia dokumentów z sądu potwierdzających sprawowanie wyłącznej lub naprzemiennej opieki nad dzieckiem.

Organ wyjaśnił, że w przypadku złożenia wniosku o świadczenie wychowawcze przez oboje rodziców świadczenie to przyznaje się i wypłaca temu z rodziców, który faktycznie sprawuje nad dzieckiem opiekę.

Z uwagi na brak odpowiedzi E. Z., ZUS zaskarżoną decyzją z 18 kwietnia 2024 r. uchylił przyznane jej prawo do świadczenia wychowawczego od 1 stycznia 2024 r. do 31 maja 2024 r. tj. od miesiąca, w którym wniosek o świadczenie zgłosił drugi rodzic.

Organ przytoczył treść art. 23 ust. 2 ustawy, a jako podstawę prawną wskazał art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. i art. 28 ust. 1 ustawy.