Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 grudnia 2024 r., sygn. I SA/Lu 412/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Sędziowie WSA Andrzej Niezgoda Asesor sądowy Jakub Polanowski Protokolant Starszy inspektor sądowy Marta Ścibor po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2024 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 kwietnia 2024 r. nr SKO.41/1234/P/2024 w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2023 r. I. oddala skargę; II. przyznaje adwokatowi G. S. kwotę 1.107 (tysiąc sto siedem złotych w tym VAT) tytułem wynagrodzenia za czynności podjęte w ramach pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 23 kwietnia 2024 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie, po rozpatrzeniu odwołania M. P. (strona, podatnik, skarżący) od decyzji Prezydenta Miasta Lublin z dnia 17 stycznia 2024 r. określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2023 r., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że decyzją wydaną przez Prezydenta Miasta Lublin określono skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2023 r. w kwocie 2.064 zł. Ustalono, iż w roku podatkowym M. P. był właścicielem autobusu M. nr rej. [...]. Pojazd był zarejestrowany na E. P., jednak przyznano jego własność podatnikowi postanowieniem Sądu Rejonowego w L. z dnia 30 sierpnia 1993 r. o podziale majątku wspólnego, sygn. akt II Ns 1109/93.

Organ pierwszej instancji wskazał, że obowiązek podatkowy wygasa m.in. w sytuacji wyrejestrowania pojazdu, co w sprawie nie miało miejsca. Podatek został określony od autobusu o liczbie miejsc do siedzenia, poza miejscem kierowcy, równej lub wyższej niż 22, niespełniającego normy co najmniej EURO 4, niepodsiadającego instalacji gazowej i niezasilanego energią elektryczną.

W odwołaniu od tej decyzji skarżący podniósł, że opodatkowany autobus nie istnieje od 2002 r. (nikt nie potwierdza jego istnienia, w tym stacje diagnostyczne dokonujące przeglądów technicznych), a organ podatkowy faktu tego nie zbadał. Nigdy nie przejął przedmiotowego pojazdu, a w 2005 r. wystąpił o jego wyrejestrowanie.