Wyrok NSA z dnia 29 października 2024 r., sygn. III OSK 4590/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak- Kubiak Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 29 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 września 2020 r. sygn. akt II SA/Gl 1077/19 w sprawie ze skargi I. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku- Białej z dnia 30 maja 2019 r. nr SKO.V 428/1887/69/19 w przedmiocie nakazania wykonania urządzeń zapobiegającym szkodom 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. M. na rzecz I. W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 17 września 2020r., sygn. akt II SA/Gl 1077/19, po rozpoznaniu sprawy ze skargi I. W. (dalej jako strona lub skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej (dalej jako Kolegium, SKO lub organ odwoławczy) z dnia 30 maja 2019r., nr SKO. V 428/1887/69/19, w przedmiocie nakazania wykonania urządzeń zapobiegających szkodom uchylił tę decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza P. (dalej jako Burmistrz lub organ I instancji) z dnia 13 marca 2019 r., nr OŚR.6331.0008.1.7.2017.2018.2019.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 30 listopada 2017 r. Burmistrz wszczął postępowanie administracyjne na wniosek K. M. (dalej jako uczestnik lub skarżący kasacyjnie) w sprawie naruszenia stosunków wodnych na nieruchomości położonej w P. przy ul. R., nr ewidencyjny [...], po czym decyzją z dnia 8 marca 2018 r., nr OŚ.6331.0008.2017.2018, umorzył postępowanie wobec stwierdzenia, że w sprawie nie doszło do zmiany naturalnego kierunku spływu wód opadowych.

Kolegium, po rozpoznaniu odwołania uczestnika, decyzją z dnia 7 maja 2018 r., nr SKO.V 428/1675/98/18, uchyliło rozstrzygnięcie organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania z zaleceniem przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego hydrologa na okoliczność ustalenia, czy doszło do zmiany stosunków wodnych. Zwróciło nadto uwagę, że zakaz odprowadzania wód, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229 ze zm., dalej jako u.P.w. z 2001 r.), dotyczy głównie wód opadowych, które wskutek utwardzenia powierzchni nieruchomości, bądź jej zabudowy, spływają na grunty sąsiednie, gdyż zmieniona jest powierzchnia gruntu, w którą woda opadowa może wsiąkać w sposób naturalny. Kolegium wyraziło pogląd, iż właściciel nieruchomości prowadzący jakiekolwiek roboty budowlane na swojej nieruchomości nie może dopuścić do takiej sytuacji, bowiem wody opadowe jest zobowiązany zagospodarować na własnym terenie.