Postanowienie NSA z dnia 28 lutego 2025 r., sygn. II GZ 61/25
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Komendanta Głównego Policji na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 listopada 2024 r., sygn. akt VI SA/Wa 2368/24 w zakresie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P.K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 17 maja 2024 r., nr EA-1-274/229/24 w przedmiocie skreślenia z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 12 listopada 2024 r., sygn. akt VI SA/Wa 2368/24 uwzględnił wniosek P.K. (dalej: skarżący) i wstrzymał wykonanie objętej skargą decyzji Komendanta Głównego Policji (dalej: Komendant, organ) z dnia 17 maja 2024 r. w przedmiocie skreślenia z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.
Sąd I instancji wskazał, że we wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skardze P.K. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że wykonanie decyzji spowoduje zamknięcie firmy z uwagi na niemożność świadczenia usług, co naraża go na znaczną szkodę materialną i trudną do odwrócenia w przyszłości pozycję na rynku firm z branży ochrony osób i mienia. Dodał, że wskutek ewentualnego uwzględnienia skargi, ponowne podjęcie pracy w charakterze kwalifikowanego pracownika ochrony fizycznej będzie wiązało się z koniecznością przeprowadzenia długotrwałej i kosztownej procedury związanej z wpisem na listę. Wskazał także, że zajmuje się zawodowo ochroną mienia i osób od 2008 r, przy czym aktualnie zatrudnia, w zależności od ilości i charakteru zleceń, jednorazowo od kilkunastu do kilkudziesięciu osób. Natychmiastowe skreślenie skarżącego z listy kwalifikowanych pracowników ochrony prowadzi w jego ocenie do sytuacji, w której kilkadziesiąt osób zatrudnionych u skarżącego pozostaje bez środków do życia. Sytuacja ta skutkuje także pozbawieniem skarżącego środków do życia. Spowoduje nadto zerwanie kontaktów przez kontrahentów, z którymi współpracuje od lat i w przyszłości będzie musiał od nowa uzyskiwać niezbędne uprawnienia i zaufanie kontrahentów.
