Komentarz do ustawy o pomocy społecznej – Art. 101

Właściwość organu to jego zdolność (prawo) do rozstrzygania konkretnej sprawy lub spraw określonego rodzaju. Mamy do czynienia z właściwością rzeczową oraz miejscową organów administracji publicznej. Przez właściwość rzeczową należy rozumieć zakres tematyczny, który należy do kompetencji danego organu. Prawidłowe ustalenie organu, który jest właściwy do podejmowania decyzji w sprawie świadczeń z pomocy społecznej wobec osoby (strony), która takiej pomocy wymaga, jest sprawą nadrzędną z punktu widzenia celów działania całego systemu pomocy społecznej. Przyjmuje się, że właściwość organu to jego zdolność prawna do rozstrzygania – w trybie postępowania administracyjnego – określonej kategorii spraw. Decyduje ona o tym, który organ (jednostka samorządu terytorialnego) obowiązany jest przyjść z pomocą osobie znajdującej się w potrzebie lub wydać decyzję nakładającą obowiązek zwrotu wydatków na świadczenia z pomocy społecznej. Właściwość rzeczową organu administracji publicznej ustala się według przepisów o zakresie jego działania oraz przepisów powołujących organy. Zadania z zakresu pomocy społecznej wykonują: gmina, powiat, województwo samorządowe, wojewoda oraz minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. Jednostki te wykonują zadania o charakterze własnym, jak i zleconym.