Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2024 r., sygn. I OSK 298/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędzia del. WSA Jakub Zieliński Protokolant: starszy asystent sędziego Marek Szwed-Lipiński po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych: Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zastępowanej przez Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej, A. B. i A. R. oraz A. V., Skarbu Państwa – Prezydenta m. st. Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 września 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 1977/18 w sprawie ze skargi A. B., A. R. i A. V. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie reformy rolnej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie celem ponownego rozpoznania, 2. odstępuje od zasądzenia od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz skarżących kasacyjnie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 3 września 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 1977/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi A.B., A.R. i A.V., uchylił decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 sierpnia 2018 r. oraz decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 24 stycznia 2014 r. w przedmiocie reformy rolnej.
Wydanie powyższego wyroku poprzedzały następujące ustalenia faktyczne i prawne.
A.B. pismem z dnia 16 listopada 2000 r. wystąpiła o stwierdzenie, że nieruchomość położona w N., gmina W., o powierzchni 117,4746ha - park i pałac, której tytuł własności uregulowany był w księdze hipotecznej "Dobra Ziemskie [...]", nie podlegała działaniu przepisów dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r., Nr 3, poz. 13).
Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia 9 sierpnia 2001 r. stwierdził, że majątek N. o powierzchni 117,4746ha, stanowiący uprzednio własność A.B., podlegał art. 2 ust. 1 lit. e dekretu. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, po rozpoznaniu odwołania, decyzją z dnia 4 kwietnia 2002 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
