Wyrok NSA z dnia 13 września 2024 r., sygn. III OSK 579/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Piotr Korzeniowski Sędziowie: Sędzia NSA Ewa Kwiecińska Sędzia del. WSA Maciej Kobak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 września 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta Krakowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 grudnia 2022 r. sygn. akt II SA/Kr 909/22 w sprawie ze skargi S. sp. z o.o. sp. k. w (...) na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 15 grudnia 2021 r. nr LXXV/2081/21 w sprawie ustanowienia użytku ekologicznego I. oddala skargę kasacyjną; II. zasądza od Rady Miasta Krakowa na rzecz S. sp. z o.o. sp. k. w (...) kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2022 r. sygn. akt II SA/Kr 909/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu sprawy ze skargi S. sp. z o.o. sp. k. w (...) (dalej: "skarżący" lub "spółka") na uchwałę
nr LXXV/2081/21 Rady Miasta Krakowa z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie ustanowienia użytku ekologicznego "(...)" stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki nr [...] obręb [...]
w K..
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych
i prawnych sprawy.
Spółka pismem z 17 czerwca 2022 r. zaskarżył powyższą uchwałę w części, tj. w odniesieniu do nieruchomości położonej w K., oznaczonej jako działka
nr [...], ob. [...], zarzucając jej naruszenie prawa materialnego,
tj.: art. 42, art. 44 ust. 1 i 2 oraz art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody (Dz.U. z 2022r. poz. 916, dalej: "u.o.p.") poprzez wydanie zaskarżonej uchwały, ustanowienie użytku ekologicznego "(...)" na terenie działki nr [...] ob. [...] oraz wprowadzenie zakazów ujętych w § 3 zaskarżonej uchwały, pomimo nieprzeprowadzenia jakichkolwiek badań fauny
i flory na tym obszarze oraz użycie nieaktualnych opracowań mapowych, sporządzonych odpowiednio 15 i 6 lat przed datą podjęcia uchwały; art. 44 ust. 2 u.o.p., poprzez zaniechanie wskazania szczególnych celów ochrony obszaru, oraz art. 42 u.o.p. w zw. z art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740) w zw. z art. 31 ust. 3 w zw. z 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez nieuzasadnione naruszenie prawa własności skarżącego.
