Wyrok NSA z dnia 7 listopada 2024 r., sygn. I FSK 468/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 listopada 2020 r., sygn. akt III SA/Po 221/20 w sprawie ze skargi I. sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 lutego 2020 r., nr 3001-IOA.4105.122.2019 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego i jej zwrotu oraz umorzenia postępowania dotyczącego zaliczenia jej części na poczet zaległości w opłacie paliwowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi

1.1. Wyrokiem z dnia 10 listopada 2020 r., III SA/Po 221/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, orzekając w sprawie ze skargi I. Sp. z o.o. w S. (dalej: spółka, skarżąca, strona) – uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 lutego 2020 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego i jej zwrotu oraz umorzenia postępowania dot. zaliczenia jej części na poczet zaległości w opłacie paliwowej oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w K. z dnia 28 marca 2019 r.

Rozstrzygniecie zapadło w poniższym stanie faktycznym i prawnym.

1.2. Pismem z 5 marca 2018 r. spółka zwróciła się do NUS z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty wynikającej ze złożonych korekt deklaracji AKC-4 za poszczególne miesiące 2015 r. i jej zaliczenie w części na poczet zaległości w opłacie paliwowej oraz zwrot na rachunek bankowy spółki.

W uzasadnieniu podniesiono, że z art. 2 ust. 3 dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE Seria L z 2003 r. Nr 283, s. 51 ze zm., dalej: dyrektywa 2003/96/WE) wynika, że strona powinna odprowadzać podatek akcyzowy od dodatków do paliw kalkulowany według stawki właściwej dla paliwa silnikowego, do którego dany dodatek jest przeznaczony. W przypadku dodatków uniwersalnych, dla których w momencie wyprowadzenia ze składu podatkowego nie można określić do jakiego paliwa zostaną dodane, powinna stosować akcyzę według najwyższej możliwej stawki właściwej dla paliwa, do którego taki dodatek może potencjalnie, zgodnie z przeznaczeniem zostać dodany. Strona wskazała, że z uwagi na podane okoliczności zapłacony podatek jest wyższy aniżeli należny, stanowiąc nadpłatę. Przyznała także, że nie odprowadzała opłaty paliwowej od przedmiotowych dodatków.