Postanowienie Sądu (siódma izba) z dnia 23 maja 2025 r. Novis Insurance Company, Novis Versicherungsgesellschaft, Novis Compagnia di Assicurazioni, Novis Poisťovňa a.s. przeciwko Komisji Europejskiej., sygn. T-179/24

Wydanie tymczasowe

POSTANOWIENIE SĄDU (siódma izba)

z dnia 23 maja 2025 r.(*)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Europejski System Nadzoru Finansowego – Postępowanie wyjaśniające w związku z naruszeniem prawa Unii – Formalna opinia Komisji w sprawie środków niezbędnych do zapewnienia przestrzegania prawa Unii – Artykuł 17 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 – Akt podlegający zaskarżeniu – Brak bezpośredniego oddziaływania – Niedopuszczalność

W sprawie T‑179/24

Novis Insurance Company, Novis Versicherungsgesellschaft, Novis Compagnia di Assicurazioni, Novis Poisťovňa a.s., z siedzibą w Bratysławie (Słowacja), którą reprezentowali A. Börner, S. Henrich oraz S. Förster, adwokaci,

strona skarżąca,

przeciwko

Komisji Europejskiej, którą reprezentowali B. Stromsky, D. Triantafyllou oraz P. Vanden Heede, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

SĄD (siódma izba),

w składzie: K. Kowalik-Bańczyk (sprawozdawczyni), prezeska, E. Buttigieg i G. Hesse, sędziowie,

sekretarz: V. Di Bucci,

uwzględniając pisemny etap postępowania, w szczególności:

– zarzut niedopuszczalności podniesiony przez Komisję w odrębnym piśmie złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 28 czerwca 2024 r.,

– uwagi skarżącej w przedmiocie zarzutu niedopuszczalności złożone w sekretariacie Sądu w dniu 19 sierpnia 2024 r.,

– wniosek Republiki Słowackiej o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta złożony w sekretariacie Sądu w dniu 23 lipca 2024 r.,

wydaje następujące

Postanowienie

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca, Novis Insurance Company, Novis Versicherungsgesellschaft, Novis Compagnia di Assicurazioni, Novis Poisťovňa a.s., wnosi o stwierdzenie nieważności skierowanej do Národná banka Slovenska opinii Komisji C(2022) 6455 final z dnia 13 września 2022 r. w sprawie środków niezbędnych do zastosowania się do dyrektywy 2009/138/WE (zwanej dalej „zaskarżonym aktem”).