Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 lipca 2025 r., sygn. II SA/Gl 266/25

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uznał, że nałożenie kary pieniężnej na R. Sp. z o.o. za nieosiągnięcie ustawowych poziomów recyklingu było zasadne, jako że naruszenie obowiązków wynikających z art. 9g ustawy o utrzymaniu czystości gmin skutkuje sankcją finansową.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Edyta Kędzierska, Asesor WSA Aneta Majowska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 lipca 2025 r. sprawy ze skargi R. Sp. z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia 13 grudnia 2024 r. nr SKO.4117.1030.2023 w przedmiocie kary pieniężnej za nieosiągnięcie poziomu przygotowania odpadów do ponownego użycia i recyklingu oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 29 czerwca 2023 r., nr [...] wydaną na podstawie art. 9g pkt 1, art. 9x ust. 2 pkt 1 i ust. 3 oraz art. 9zb ust. 1 ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (aktualnie Dz. U. z 2025 r., poz. 733) Prezydent Miasta Z. orzekł o nałożeniu na R. Sp. z o.o. Oddział w C. kary pieniężnej w wysokości 1.605 zł za nieosiągnięcie w 2021 roku wymaganego z mocy art. 3b powołanej ustawy poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyclingu odpadów komunalnych. W uzasadnieniu tej decyzji organ administracji powołał się na złożone przez wspomniany podmiot sprawozdanie w zakresie odbioru odpadów komunalnych z nieruchomości niezamieszkałych na terenie Miasta Z., z którego wynika, że ilość tych odpadów odebranych w analizowanym roku wyniosła łącznie 69,4700 Mg, z czego masa odpadów przekazanych do ponownego użycia i recyklingu to 8,0840 Mg, co stanowi 11,64 % wskazanej masy łącznej, czyli mniej niż minimalny poziom wynoszący 20 %, określony w art. 3b ust. 1 pkt 1 ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w gminach (co odpowiadałoby 13,894 Mg). W rezultacie, różnica pomiędzy wymaganym ustawowo poziomem przygotowania do ponownego użycia i odzysku, a poziomem osiągniętym przez stronę wyniosła 5,81 Mg, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej w wysokości, którą oblicza się w sposób wskazany w art. 9x ust. 3 cytowanej ustawy, jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty za umieszczenie niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych na składowisku, określonej w stosownym akcie wykonawczym na rok 2021 jako 279,21 zł/Mg oraz wspomnianej brakującej masy odpadów komunalnych (5,81 Mg), co po zaokrągleniu daje kwotę 1605 zł. Równocześnie organ pierwszej instancji rozważył okoliczności sprawy pod kątem ewentualnego odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej i poprzestania na pouczeniu na podstawie art. 189f Kodeksu postępowania administracyjnego, nie stwierdzając podstaw do zastosowania tej instytucji. Wywiódł bowiem, że wspomniany podmiot nie przywołał okoliczności mogących świadczyć o spełnieniu przesłanek określonych w tym unormowaniu, a w szczególności nie wykazał, aby podjął wszelkie niezbędne działania zmierzające do uniknięcia naruszenia przepisów nakładających na nią obowiązek zachowania wymaganego poziomu przygotowania odpadów do ponownego użycia i recyklingu.