Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 czerwca 2025 r., sygn. I SA/Wr 153/25

Sąd uznał, że pojęcie "ogólny czas pracy" w art. 18db ust. 3 pkt 1 uCIT obejmuje nominalny wymiar pracy, łącznie z uzasadnionymi nieobecnościami, co uzasadnia oddalenie skargi jako bezzasadnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędziowie Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędzia WSA Tadeusz Haberka (sprawozdawca), Asesor WSA Tomasz Trybuszewski, Protokolant: Starszy specjalista Aleksandra Połaczewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie 25 czerwca 2025 r. sprawy ze skargi T. S.A. zs. w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 grudnia 2024 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.679.2024.2.MBD w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi T. S.A. z siedzibą we W. (dalej: strona, skarżąca) jest interpretacja indywidulana Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS, organ) z 16 grudnia 2024 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.679.2024.2.MBD, dotycząca oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych zakresie ulgi na innowacyjnych pracowników.