Wyrok SN z dnia 14 marca 2025 r., sygn. II CSKP 444/24
Sędzia powołany przez Prezydenta RP na stanowisko sędziego sądu wyższej instancji nie ma uprawnień do orzekania w sądzie niższej instancji bez uzyskania delegacji przewidzianej w art. 77 § 1 ustawy o ustroju sądów powszechnych, a orzekanie w takiej sytuacji powoduje nieważność postępowania z uwagi na sprzeczność składu sądu z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c., przy czym art. 47b § 4 u.s.p. nie stanowi podstawy prawnej do kontynuowania orzekania po zmianie stanowiska na skutek awansu.
Teza AI
Istota problemu
Główny problem prawny dotyczył kwestii jurysdykcji sędziego, który został powołany na stanowisko sędziego sądu wyższej instancji, ale kontynuował orzekanie w sądzie niższej instancji bez uzyskania stosownej delegacji. Problem sprowadzał się do ustalenia, czy sędzia powołany na stanowisko sędziego Sądu Apelacyjnego w Gdańsku (16 października 2019 r.) miał prawne uprawnienia do wydania wyroku w Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy (15 listopada 2019 r.) bez uzyskania delegacji przewidzianej w art. 77 § 1 ustawy o ustroju sądów powszechnych, oraz czy art. 47b § 4 u.s.p. upoważniał go do kontynuowania postępowania w dotychczasowym miejscu służbowym.
Rozstrzygnięcie
Sąd Najwyższy, powołując się na uchwałę z 13 marca 2020 r. (III CZP 68/19), jednoznacznie stwierdził, że sędzia powołany na stanowisko wyższego szczebla nie jest uprawniony do rozpoznawania spraw w dotychczasowym miejscu służbowym po dniu powołania bez stosownej delegacji. Sąd wyjaśnił, że akt powołania sędziego na określone stanowisko służbowe wyznacza zakres jego jurysdykcji, a zmiana rzeczowego zakresu władzy sądowniczej może nastąpić tylko przez zmianę stanowiska sędziego. Art. 47b § 4 u.s.p. nie ma zastosowania do zmiany miejsca służbowego na skutek awansu sędziego do sądu wyższej instancji. W konsekwencji stwierdzono nieważność postępowania na podstawie art. 379 pkt 4 k.p.c. z uwagi na sprzeczność składu sądu z przepisami prawa.
