Duch świętego terrorysty

Gdy Me’ir Kahane wstawał, by zabrać głos w Knesecie, posłowie zarówno lewicy, jak i prawicy opuszczali salę. Itamar Ben-Gewir, który inspiruje się jego ideologią, nie spotyka się już z ostracyzmem

Protesty przeciwko ofensywie w Strefie Gazy. Na transparencie Becalel Smotricz oraz Itamar Ben-Gewir krępują żółtą wstążką Binjamina Netanjahu, 10 sierpnia 2024 r.

Na grobie Barucha Goldsteina widnieje napis: „Tu spoczywa święty męczennik. Oddał swoje życie za naród Izraela, jego Torę i jego ziemię”. Goldstein, amerykańsko-izraelski terrorysta, w 1994 r. dokonał masakry w meczecie Ibrahima w Hebronie, drugim co do wielkości mieście na Zachodnim Brzegu. Uzbrojony w karabin automatyczny mężczyzna otworzył ogień do wiernych modlących się podczas Ramadanu, zabijając 29 osób i raniąc 125 kolejnych. Według relacji strażnika meczetu Mohammada Suleimana Abu Saleha Goldstein dążył do jak największej liczby ofiar. Sam zginął na miejscu – został obezwładniony i pobity na śmierć przez ocalałych Palestyńczyków.

Izraelskie władze wojskowe odmówiły pochowania Goldsteina na cmentarzu żydowskim w Hebronie. – Sytuacja była napięta. Obawiano się, że mogłoby to wywołać zamieszki, że Palestyńczycy próbowaliby zniszczyć cmentarz – mówi Joel, mój przewodnik po okolicy. W przeszłości był żołnierzem Sił Obronnych Izraela (IDF), a dziś jest aktywistą nagłaśniającym zbrodnie popełniane przez swoje państwo.

Nagrobek z jasnego kamienia stanął ostatecznie na polu w Kirjat Arba. To żydowskie osiedle na okupowanych terytoriach palestyńskich, uznawane za nielegalne w świetle prawa międzynarodowego. Miejsce wygląda na opuszczone i zaniedbane, ale Joel zapewnia, że regularnie przyjeżdżają tu wycieczki wyznawców Goldsteina. Grób otacza tylko kilka drzew i krzaków, a od parku im. Me’ira Kahane oddziela go niski, pobazgrany niechlujnym graffiti murek.