Wiążąca informacja stawkowa z dnia 20 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0115-KDST1-1.440.232.2025.2.EM
WIS TOWAR - pasza.
Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r., poz. 775), zwanej dalej „ustawą”, po rozpatrzeniu wniosku (...). z dnia 20 maja 2025 r. (data wpływu), uzupełnionego w dniu 11 lipca 2025 r. (data wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: towar – mrożony szczur - „(...)”
Opis towaru: towar w postaci mrożonego szczura (całe tusze) o wadze pojedynczej sztuki (...) g; materiał kategorii (...), przeznaczony jako karma dla (...); produkt oferowany w opakowaniach zawierających (...)
Rozstrzygnięcie: pasza, o której mowa w ustawie z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach, dla zwierząt domowych, o których mowa w tej ustawie
Stawka podatku od towarów i usług: 8%
Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 10c załącznika nr 3 do ustawy
Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług
UZASADNIENIE
W dniu 20 maja 2025 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniu 11 lipca 2025 r. w zakresie sklasyfikowania towaru: mrożony szczur - „(...)” na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.
W treści wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący opis towaru.
Przedmiotem wniosku jest - stanowiący karmę dla zwierząt domowych - produkt (towar) w postaci mrożonego szczura.
Wnioskodawca przywołał wydaną na jego rzecz decyzję z dnia (...) znak (...), w której organ mając na uwadze przedstawiony opis, w tym uwzględniając, że Wnioskodawca nie widnieje w prowadzonym przez Główny Inspektorat Weterynarii „Rejestrze Podmiotów paszowych” w „Wykazie zakładów wytwarzających lub wprowadzających do obrotu pasze, zatwierdzonych lub zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005”, dokonał klasyfikacji towaru – „mrożony szczur, pochodzący z własnej hodowli, przeznaczony jako karma dla (...)” do CN 05 i określił 23% stawkę podatku. Organ uznał, że w sprawie nie mamy do czynienia z paszą, a tym samym brak jest podstaw do zastosowania preferencyjnej stawki podatku zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146ea pkt 2 oraz 146ef ust. 1 pkt 2 w zw. z poz. 10 załącznika nr 3 do ustawy.
