Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 10 lipca 2025 r., sygn. I SA/Wr 99/25

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek Sędziowie: Sędzia WSA Piotr Kieres Asesor WSA Łukasz Cieślak (sprawozdawca) Protokolant: Starszy specjalista Magdalena Rogalewicz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 lipca 2025 r. sprawy ze skargi B. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia 9 grudnia 2024 r. nr 0201-IOV-13.4103.41.2024 w przedmiocie rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2019 r. do grudnia 2020 r. postanawia I. odrzucić skargę; II. zwrócić stronie skarżącej kwotę 8642 zł (osiem tysięcy sześćset czterdzieści dwa złote) uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi B. D. (dalej: strona, podatnik, skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: organ odwoławczy, DIAS), utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Świdnicy z 28 czerwca 2024 r. nr 0220-SPV-1.4103.101.2021 w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za maj 2019 r., październik 2019 r., sierpień 2020 r. i wrzesień 2020 r. oraz określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za luty 2019 r., marzec 2019 r., kwiecień 2019 r., lipiec 2019 r., sierpień 2019 r., listopad 2019 r., grudzień 2019 r., styczeń 2020 r., kwiecień 2020 r., maj 2020 r., czerwiec 2020 r., październik 2020 r. i grudzień 2020 r. oraz uchylająca ww. decyzję organu I instancji w części, tj. w zakresie rozliczenia za styczeń 2019 r., czerwiec 2019 r, wrzesień 2019 r., luty 2020 r., marzec 2020 r., lipiec 2020 r. i listopad 2020 r. oraz orzekająca co do istoty sprawy za ww. miesiące.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu podatnik zarzucił decyzji DIAS naruszenie:

- art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r. poz. 775) poprzez niewłaściwe zastosowanie w stanie faktycznym i bezzasadne pozbawienie skarżącego prawa do odliczenia podatku z tytułu rzeczywistego nabycia usług i towarów,