Postanowienie Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 3 lipca 2025 r., sygn. KIO 2231/25

POSTANOWIENIE

Warszawa, dnia 3 lipca 2025 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący:Marek Bienias

na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron w dniu 3 lipca 2025 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 2 czerwca 2025 r. przez wykonawcę Altvater Piła sp. z o.o. z siedzibą w Pile, w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Wyrzysk,

przy udziale uczestnika po stronie odwołującego wykonawcy Novago Żnin Sp. z o. o. z siedzibą w Żninach

postanawia:

1.umorzyć postępowanie odwoławcze,

2.nakazać zwrot z rachunku bankowego Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz wykonawcy Altvater Piła sp. z o.o. z siedzibą w Pile, kwoty 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną tytułem wpisu od odwołania.

Na orzeczenie - w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Zamówień Publicznych.

Przewodniczący: ………………………

Uzasadnienie

Zamawiający – Gmina Wyrzysk – prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego pn.: „Odbiór, transport i zagospodarowanie odpadów komunalnych z terenu Gminy Wyrzysk przez okres 24 miesięcy – (lata 2026 – 2027 fakultatywnie 2028)”, nr ref.: ZPU.271.9.2025.

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wydanie S: 99/2025 w dniu 23.05.2025 r. pod numerem 335487-2025.

W dniu 2 czerwca 2025 r. wykonawca Altvater Piła sp. z o.o. z siedzibą w Pile wniósł odwołanie wobec niezgodnej z przepisami czynności zamawiającego oraz zaniechania czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego w zakresie treści specyfikacji warunków zamówienia (dalej „SWZ”) wraz z załącznikami.

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:

1.naruszenie przepisu art. 433 pkt 2 Pzp w zw. z art. 134 ust. 1 pkt 20 Pzp w zw. z art. 8 ust. 1 Pzp w z art. 353(1) k.c. oraz art. 5 k.c. w zw. z art. 483 § 1 k.c. poprzez zastrzeżenie na rzecz Zamawiającego kar gwarancyjnych, które samoczynnie w razie uznania postanowienia za nieważne przekształcą się w kary umowne za nieosiągnięcie przez wykonawcę tzw. poziomów recyklingu w wysokości rażąco wygórowanej, nieuwzględniającej faktu, że na osiągnięcie tych poziomów mają wpływ nie tylko działania wykonawcy, ale także (a wręcz przede wszystkim) działania Zamawiającego, jak również że jest to uzależnione od jakości zbiórki odpadów u „źródła” (przez właścicieli nieruchomości), a także od uwarunkowań rynkowych (w szczególności od popytu na „surowce”, czyli wąską grupę odpadów nadających się do recyklingu, które wliczane są do poziomów recyklingu) i realnych możliwości przekazania do recyklingu odebranych przez wykonawcę odpadów. W takich okolicznościach, nałożenie na wykonawcę kary umownej w takiej wysokości równej karze jaka zostanie naliczona Gminie, stanowi nadużycie prawa podmiotowego Zamawiającego do kształtowania postanowień umownych i jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego z uwagi na wpływ Zamawiającego na poziomy recyklingu przy jednoczesnym ograniczonym wpływie wykonawcy na osiągane poziomy recyklingu i odzysku. Ukształtowanie postanowienia umownego jako gwarancyjnego, które w zamyśle zamawiającego będzie należne niezależnie od okoliczności i od którego wykonawca nie może się uwalniać wykazując nawet, że zapłata karu dotyczy okoliczności niezalenych od niego i niezwiązanych z wykonywaniem umowy;