Niestandardowe modele sprzedaży i problemy z fakturowaniem w KSeF – branża budowlana i deweloperska
Faktura ustrukturyzowana to dokument, który w relacji między podatnikami obowiązkowo ma zastąpić dotychczas stosowane faktury. W praktyce faktury niejednokrotnie zawierają znacznie więcej danych, niż wymaga tego prawodawca, gdyż często są nośnikiem dodatkowych informacji i sposobem ich wymiany między kontrahentami. Zapewne z tego powodu autor struktury FA(3) postanowił zamieścić w niej więcej pól, niż tego wymaga prawo podatkowe. Większość z nich ma charakter fakultatywny, a to oznacza, że nie muszą być uzupełniane. W niniejszej publikacji omawiamy specyfiką fakturowania w modelu ustrukturyzowanym w branży budowlanej i deweloperskiej.
Zasady fakturowania w Unii Europejskiej podlegają harmonizacji. W Polsce, by wprowadzić obowiązkowe fakturowanie w modelu ustrukturyzowanym – bez potrzeby zgody odbiorcy – konieczne było uzyskanie zgody UE na odstępstwo od standardowych reguł wspólnotowych. Została ona udzielona w drodze decyzji wykonawczej Rady Unii Europejskiej z 17 czerwca 2022 r. upoważniającej Rzeczpospolitą Polską do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DUUEL.2022.168.81).
1. Elementy faktury ustrukturyzowanej FA(3)
Na podstawie decyzji Rady UE polski ustawodawca jest zobowiązany ściśle przestrzegać jej postanowień. W praktyce oznacza to, że nie ma uprawnienia do rozszerzania zakresu, w jakim faktury ustrukturyzowane obowiązują, ani do modyfikowania katalogu danych obowiązkowych w fakturze ustrukturyzowanej.
Choć polskie prawo podatkowe nie spełniło wszystkich tych wymagań, to generalnie obowiązki wynikające z decyzji zostały w szerokim zakresie zachowane.
W szczególności należy zastrzec, że szereg pozycji, jakie odnajdziemy w strukturze FA(3), to niemające swojego uzasadnienia w przepisach ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) pola o fakultatywnym charakterze. To oznacza, że wystawcy faktury nie mają obowiązku ich wypełniana, a to, że pozostaną one puste, nie wpłynie negatywnie na walidację dokumentu po jego wprowadzeniu do Krajowego Systemu e-Faktur (dalej: KSeF), nie spowoduje ich odrzucenia. Owszem, w pewnych okolicznościach wybór elementu fakultatywnego spowoduje konieczność uzupełnienia określonych pól, a ich pominięcie uczyni wysyłkę nieskuteczną, ale jest to wówczas efekt dobrowolnego działania wystawcy dokumentu.
