Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2024 r., sygn. I SA/Wa 2126/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Lenart, Sędziowie sędzia WSA Łukasz Trochym, asesor WSA Anna Milicka-Stojek (spr.), Protokolant referent Krzysztof Włoczkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2024 r. sprawy ze skargi Z. H., A. P. i M. L. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta m.st. Warszawy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 31 października 2012 r., sygn. akt I SAB/Wa 362/12 1. odrzuca skargę A. P.; 2. wymierza Prezydentowi m.st. Warszawy grzywnę w wysokości 10 000 (dziesięć tysięcy) złotych; 3. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 4. przyznaje od Prezydenta m.st. Warszawy na rzecz Z. H. i M. L. sumę pieniężną w wysokości po 8 000 (osiem tysięcy) złotych; 5. zasądza od Prezydenta m.st. Warszawy na rzecz Z. H. i M. L. solidarnie kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z. H., M. L. i A. P. (dalej jako "skarżący") wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na niewykonanie przez Prezydenta m.st. Warszawy (dalej jako "Prezydent" lub "organ") wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 31 października 2012 r. sygn. akt I SAB/Wa 362/12, mocą którego Sąd uwzględnił skargę D. P. i Z. H. na bezczynność Prezydenta i zobowiązał organ do rozpatrzenia wniosku z 29 lipca 2010 r. o przyznanie odszkodowania za grunt położny w [...] przy ul. [...] i [...], ozn. nr hip. [...], w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy. W uzasadnieniu skargi wskazali, że mimo upływu terminu do wydania decyzji, skierowanego do organu wezwania z 25 stycznia 2023 r. do wykonania wyroku i wymierzenia już przez Sąd trzykrotnie organowi grzywny w związku z niewykonaniem tego wyroku, organ nadal pozostaje w bezczynności. Wobec powyższego skarżący wnieśli o wymierzenie organowi grzywny w wysokości 25 000 zł; przyznanie od organu na ich rzecz sumy pieniężnej w wysokości określonej w art. 154 § 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.), powoływanej dalej jako "p.p.s.a.", w wysokości po 15 000 zł; stwierdzenie, że bezczynność Prezydenta w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. W uzasadnieniu wniosku o zasądzenie sumy pieniężnej skarżący wskazali, że wskutek rażącego naruszenia prawa przez Prezydenta ponieśli realną stratę polegającą na braku możliwości dysponowania środkami pieniężnymi należnymi tytułem odszkodowania za przejęcie nieruchomości przez Skarb Państwa. Z tego też względu wieloletni czas trwania postępowania, jak i niczym nieuzasadniona bezczynność w sprawie, potęguje u nich poczucie krzywdy wyrządzonej na przestrzeni ostatnich lat. Poczucie to jest tym większe, że działanie organu (a dokładniej brak tego działania) jest bezsprzecznie ukierunkowane na maksymalne odłożenie w czasie momentu, w którym decyzja kończąca postępowanie zostanie wydana. Bezczynności tej skarżący próbują przeciwdziałać w granicach dopuszczonych przez prawo - z tego też względu występują z kolejną skargą na niewykonanie przez Prezydenta wyroku. Niemniej jednak środki represyjne orzeczone dotychczas przez Sąd nie wywołują żadnego skutku - są w istocie ignorowane. Prowadzi to do konstatacji, że konieczne jest przedsięwzięcie wszelkich dostępnych środków, które zdyscyplinują organ i doprowadzą do niezwłocznego wydania decyzji kończącej postępowanie. Taką funkcję (poza funkcją kompensacyjną) pełni również suma pieniężna przyznana na rzecz skarżących.