Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2024 r., sygn. VIII SA/Wa 359/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Nawrot, Sędziowie Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędzia WSA Justyna Mazur (sprawozdawca), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Radomiu w trybie uproszczonym w dniu 4 lipca 2024 r. sprawy ze skargi A. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z 19 lutego 2024 r., znak [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: "Dyrektor IAS", "DIAS" lub "organ odwoławczy"), postanowieniem z 19 lutego 2024 r., po rozpatrzeniu zażalenia A. K. (dalej: "skarżący", "strona" lub "podatnik"), na podstawie art. 219, art. 233 § 1 pkt 1, art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm., dalej: "Op", "Ordynacja podatkowa"), utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego

w R. (dalej: "Naczelnik US" lub "organ I instancji") z 28 września 2023 r. odmawiające wydania zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach.

Powyższe postanowienia zostały wydane w następującym stanie faktycznym

i prawnym:

Wnioskiem z 21 września 2023r. skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika zwrócił się do Naczelnika US o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach.

Postanowieniem z 28 września 2023 r. nr [...] wydanym na podstawie art. 306a § 3 i art. 306c Ordynacji podatkowej, organ I instancji po rozpatrzeniu ww. wniosku odmówił wydania zaświadczenia o niezaleganiu

w podatkach stwierdzając, że w systemach odnotowano zaległości.

W zażaleniu na to postanowienie, strona działaniem pełnomocnika wniosła

o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu zażalenia, jego autor podniósł, iż mimo dyspozycji zawartej

w art. 217 § 2 Op organ nie wyjaśnił o jakie zaległości chodzi, i w jakich systemach one występują. Uznał, że lakoniczne uzasadnienie postanowienia urąga również zasadom ogólnym postępowania podatkowego, tj. zasadzie przekonywania jak również informowania strony. Nie zawiera nadto uzasadnienia prawnego, organ ograniczył się jedynie do wymienienia podstaw prawnych działania, natomiast prawidłowe uzasadnienie prawne wydanego w sprawie orzeczenia administracyjnego to m. in. wskazanie toku rozumowania organu (opartego o powołane w uzasadnieniu tego orzeczenia przepisy prawne) w celu wykazania prawidłowości wniosków, do których doszedł organ. Skarżący wskazał nadto, że braki uzasadnienia postanowienia stanowią naruszenie uprawnień podatnika, uniemożliwiają mu kontrolę prawidłowości aktu oraz prowadzenie polemiki z organem w drodze składania środków zaskarżenia. Stanął na stanowisku, że nie jest dopuszczalna sytuacja w świetle postanowień art. 217 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, aby w motywach postanowienia poszukiwać lub też dopatrywać się sensu rozstrzygnięcia. W związku z powyższym stwierdził, że uzasadnienie zaskarżonego postanowienia nie spełnia wymogów stawianych przez art. 121 § 1, art. 217 § 2 oraz art. 210 § 4 w zw. z art. 219 Ordynacji podatkowej.