Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 grudnia 2024 r., sygn. VI SA/Wa 1335/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Lemiesz Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski Asesor WSA Anna Fyda-Kawula (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 grudnia 2024 r. sprawy ze skargi J. C. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2024 r. nr [...] w przedmiocie utraty dobrej reputacji oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego zaskarżoną decyzją z [...] lutego

2024 r. nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 775 ze zm., dalej: k.p.a.), art. 7d ust. 1 pkt 2 lit. a) i b), ust. 4 pkt 1-4, ust. 5 i art. 94b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 2201 ze zm.), art. 3 ust. 1, art. 6 ust. 1 i ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającego dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.U.UE.L.2009.300.51 ze zm., dalej: rozporządzenie nr 1071/2009) oraz art. 1, grupa 5 nr 2 załącznika nr I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 2016/403 z 18 marca 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie nr 1071/2009 w odniesieniu do klasyfikacji poważnych naruszeń przepisów unijnych, które mogą prowadzić do utraty dobrej reputacji przez przewoźnika drogowego, oraz zmieniającego załącznik III do dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U.UE.L.2016.74.8, dalej: rozporządzenie nr 2016/403), po ponownym rozpoznaniu sprawy w wyniku wniosku J. C. (Skarżący) utrzymał w mocy decyzję z [...] sierpnia 2023 r. nr [...], którą ten Organ stwierdził utratę dobrej reputacji przez przewoźnika drogowego – Skarżącego.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Główny Inspektor Transportu Drogowego przedstawił stan faktyczny sprawy, zgodnie z którym decyzją administracyjną z dnia [...] czerwca 2021 r. nr [...] oraz decyzją administracyjną z dnia [...] czerwca 2021 r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na Skarżącego karę pieniężną za 3 najpoważniejsze naruszenia, o których mowa w Ip. 9.2 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, tj. wykonywanie przewozu drogowego pojazdem posiadającym usterkę lub usterki układu hamulcowego, połączeń układu kierowniczego, kół, opon, zawieszenia, podwozia lub innego wyposażenia, zakwalifikowane jako niebezpieczne - za każdy pojazd. Naruszenia te stanowią najpoważniejsze naruszenie (NN) wymienione w grupie 5 pod nr 2 zał. I do rozporządzenia nr 2016/403, tj. nieutrzymywanie pojazdu w stanie zapewniającym bezpieczeństwo i w stanie zdatności do ruchu drogowego powodujące bardzo poważną usterkę układu hamulcowego, połączeń układu kierowniczego, kół/opon, zawieszenia lub podwozia lub innego wyposażenia mogącą spowodować bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego prowadzące do podjęcia decyzji o unieruchomieniu pojazdu. Do oceny dobrej reputacji Organ wziął pod uwagę także 27 naruszeń stwierdzonych w powołanych decyzjach (tj. lp. 6.3.8 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym), które w rozporządzeniu nr [...] zostały zakwalifikowane jako bardzo poważne (nr 2.17 załącznika nr I do tego rozporządzenia).