Wyrok SN z dnia 22 października 2025 r., sygn. II CSKP 879/23
Późniejsze zmiany umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, wprowadzone aneksami po zawarciu umowy pierwotnej – w tym zmiana sposobu ustalania kursu waluty na kurs średni NBP lub umożliwienie spłaty bezpośrednio w walucie obcej – nie sanują abuzywności klauzul indeksacyjnych ocenianej według stanu na moment zawarcia umowy, chyba że aneks miał charakter ugody rozstrzygającej spór o ważność umowy, przy czym wejście w życie ustawy antyspreadowej z 2011 r. oraz późniejsza nowelizacja art. 358 § 2 k.c. również nie przywracają ważności umowy nieważnej od początku, a kredytobiorcy zachowują interes prawny w ustaleniu nieważności umowy w trakcie jej wykonywania ze względu na usunięcie niepewności prawnej co do dalszych obowiązków stron.
Teza AI
Istota problemu
Problem prawny dotyczył ustalenia, czy późniejsze zmiany umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej (CHF), wprowadzone aneksami po zawarciu umowy pierwotnej, mogą sanować abuzywność klauzul indeksacyjnych i przywrócić ważność umowy. Sąd musiał rozstrzygnąć kwestię temporalnego zakresu oceny abuzywności postanowień umownych oraz możliwości konwalidacji wadliwej umowy poprzez: (1) zawarcie aneksu zmieniającego sposób ustalania kursu waluty na kurs średni NBP lub umożliwiającego spłatę bezpośrednio w walucie obcej, (2) wejście w życie przepisów ustawy antyspreadowej z 2011 r., oraz (3) późniejszą nowelizację art. 358 § 2 k.c. Istotne było także ustalenie, czy kredytobiorcy posiadają interes prawny w dochodzeniu ustalenia nieważności umowy w trakcie jej wykonywania oraz czy wybór przez kredytobiorcę rodzaju kredytu oznacza indywidualne uzgodnienie klauzul indeksacyjnych.
