Postanowienie SN z dnia 1 grudnia 2025 r., sygn. I KZ 60/25
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Paweł Kołodziejski
Protokolant Paweł Bartczak
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Zbigniewa Siejbika
w sprawie M.M.
oskarżonego o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 1 grudnia 2025 r.,
zażalenia obrońcy oskarżonego
na postanowienie Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie
z dnia 8 października 2025 r., sygn. akt So.12/25,
o utrzymaniu i przedłużeniu stosowania wobec oskarżonego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie, po rozpoznaniu z urzędu kwestii stosowania wobec oskarżonego M.M. środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, postanowieniem z dnia 8 października 2025 r., sygn. akt So.12/25, utrzymał i przedłużył stosowanie tymczasowego aresztowania wobec ww. na okres 3 miesięcy – do dnia 6 stycznia 2026 r. do godz. 16.05 na podstawie art. 249 § 1 k.p.k. w zw. z art. 258 § 1 pkt 2 i § 2 k.p.k. w zw. z art. 263 § 3 k.p.k.
Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł obrońca oskarżonego, który zaskarżył je w całości, zarzucając mu:
1.„obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 258 § 2 k.p.k. w zw. z art. 257 § 1 k.p.k. w zw. z art. 258 § 4 k.p.k. poprzez pozbawione podstaw przyjęcie, iż na obecnym etapie postępowania przygotowawczego spełniona została przesłanka szczególna stosowania tymczasowego aresztowania w postaci grożącej wysokiej kary, albowiem podejrzanemu przedstawiono zarzut popełnienia przestępstwa zagrożonego karą pozbawienia wolności, którego górna granica wynosi 12 lat o niewskazanym jednak na ten moment choćby w przybliżeniu wymiarze, a nadto zupełnie niezrozumiałe i błędne wskazanie w treści uzasadnienia zaskarżonego postanowienia, iż podejrzanemu zarzucono popełnienie czynu z art. 62 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w sytuacji gdy umknęło uwadze sądu, iż czyn ten został ostatecznie zakwalifikowany przez prokuratora w akcie oskarżenia jako czyn z art. 62 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii
