Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 listopada 2025 r., sygn. IV SA/Wr 407/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski Sędziowie: Asesor WSA Aneta Brzezińska (sprawozdawca) Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska Protokolant: Referent Aleksandra Bartczak po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 18 listopada 2025 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2024 r. nr SKO 4511.43.2024 w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Z akt sprawy wynika, że pismem z 1 lutego 2024 r. (data wpływu do organu) skarżąca wystąpiła do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we Wrocławiu z wnioskiem o udzielenie pomocy finansowej z przeznaczeniem na opłaty miesięczne za dom (w tym energię, gaz, wodę, wywóz nieczystości stałych – szamba, podatek od nieruchomości), zakup leków, środków czystości i higieny, biletów MPK oraz żywności dietetycznej.

Decyzją z 29 kwietnia 2024 r. (MOPS/ZTPS2/ZC/003886/2024) organ I instancji odmówił skarżącej przyznania prawa do zasiłku celowego z powodu uniemożliwienia przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania i dokonania ustaleń faktycznych dotyczących aktualnej sytuacji bytowej rodziny strony. Uzasadniając podjętą decyzję organ I instancji wskazał, że ze zgromadzonych dokumentów wynika, że skarżąca i jej siostra bliźniaczka M. M., są zarejestrowane w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoby bezrobotne bez prawa do zasiłku. W skład rodziny wchodzi również matka skarżącej (M1. M1.), która uzyskuje dochód z tytułu świadczenia emerytalnego w wysokości 2.156,89 zł (świadczenie emerytalne obciążone jest potrąceniem komorniczym w wys. 511,67 zł). Organ I instancji podkreślił, że dochodu skarżącej ustalić nie można, ze względu na brak możliwości przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Gdyby jednak przyjąć za dochód rodziny tylko emeryturę matki skarżącej, to jej wysokość przekracza ustawowe kryterium dochodowe, które dla trzyosobowej rodziny wynosi 1.800 zł (3 x 600 zł). Organ I instancji wskazał również, iż wyznaczył skarżącej dwa terminy przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, tj. 8 marca i 5 kwietnia 2024 r., w godzinach 11:00 - 14:00. Ponadto poinformował, że gdyby ww. terminy nie odpowiadały skarżącej, powinna się skontaktować z pracownikiem socjalnym, celem uzgodnienia innej daty wywiadu. Pouczył też, że niezastosowanie się do zawiadomienia może stanowić, zgodnie z art. 107 ust. 4a ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 901 ze. zm., dalej: u.p.s.), podstawę odmowy przyznania pomocy. Powyższe zawiadomienie skarżąca odebrała 25 marca 2025 r., a więc przed upływem drugiego z wyznaczonych terminów. Zgodnie z wyznaczonymi wyżej datami, pracownicy socjalni udali się do miejsca zamieszkania skarżącej w celu przeprowadzenia wywiadu. Brama wejściowa na teren posesji była zamknięta, a nie ma przy niej dzwonka. Pomimo stukania w furtkę, nikt z domowników nie wyszedł do pracowników socjalnych. Organ I instancji wskazał, że ostatni wywiad środowiskowy w miejscu zamieszkania skarżącej został przeprowadzony ponad trzy lata temu. Organ podkreślił, że nie może opierać się na gromadzonych dokumentach w okresie korzystania z pomocy finansowej, bez ustalenia aktualnej sytuacji rodziny. Organ stwierdził również, że z dniem 1 lipca 2023 r. przestał obowiązywać w Polsce stan zagrożenia epidemicznego (związany z zakażeniem wirusem SARS CoV - 2). Poinformował także, że stosownie do art. 107 ust. 4a u.p.s., niewyrażenie zgody na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego stanowi podstawę do odmowy przyznania świadczeń z pomocy społecznej.