Wyrok Sądu (szósta izba) z dnia 3 grudnia 2025 r. AlzChem Trostberg GmbH przeciwko Komisji Europejskiej., sygn. T-536/23

Wydanie tymczasowe

WYROK SĄDU (szósta izba)

z dnia 3 grudnia 2025 r.(*)

Zdrowie publiczne – Produkty biobójcze – Decyzja o niezatwierdzeniu cyjanamidu jako istniejącej substancji czynnej do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 3 i 18 – Rozporządzenie (UE) nr 528/2012 – Środki przejściowe – Oczywisty błąd w ocenie – Proporcjonalność

W sprawie T‑536/23

AlzChem Trostberg GmbH, z siedzibą w Trostbergu (Niemcy), którą reprezentowali D. Abrahams oraz Z. Romata, adwokaci,

strona skarżąca,

popierana przez

Industrieverband Agrar eV, z siedzibą we Frankfurcie nad Menem (Niemcy), którą reprezentowali H.-G. Kamann oraz P. Gey, adwokaci,

interwenient,

przeciwko

Komisji Europejskiej, którą reprezentowali B. Cullen oraz R. Lindenthal, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

popieranej przez

Republikę Federalną Niemiec, którą reprezentowali J. Möller oraz R. Kanitz, w charakterze pełnomocników,

przez

Republikę Litewską, którą reprezentowali K. Dieninis oraz V. Kazlauskaitė-Švenčionienė, w charakterze pełnomocników,

oraz przez

Europejską Agencję Chemikaliów (ECHA), którą reprezentowali T. Zbihlej, C. Buchanan oraz M. Heikkilä, w charakterze pełnomocników,

interwenienci,

SĄD (szósta izba),

w składzie podczas narady: M.J. Costeira, prezeska, U. Öberg (sprawozdawca) i P. Zilgalvis, sędziowie,

sekretarz: A. Marghelis, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 19 marca 2025 r.,

wydaje następujący

Wyrok

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca AlzChem Trostberg GmbH wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2023/1097 z dnia 5 czerwca 2023 r. niezatwierdzającej cyjanamidu jako istniejącej substancji czynnej przeznaczonej do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 3 i 18 zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. 2023, L 146, s. 27, zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”).