Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 listopada 2025 r., sygn. I SA/Wr 518/25
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Haberka (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jarosław Horobiowski, Sędzia WSA Iwona Solatycka, Protokolant: Referent Izabela Kremza, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie 14 listopada 2025 r. sprawy ze skargi O. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z 23 maja 2025 r. znak 0201-IEW2.4121.15.2024.18 w przedmiocie orzeczenia odpowiedzialności podatkowej komplementariusza za zaległości podatkowe spółki w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wypłaconych wynagrodzeń za miesiące od stycznia do listopada 2020 r. wraz z odsetkami za zwłokę oddala skargę w całości.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi O. K. (dalej: strona, skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: DIAS, organ odwoławczy) z 23 maja 2025 r. znak 0201-IEW2.4121.15.2024.18, którą utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna (dalej: NUS, organ podatkowy pierwszej instancji) z 18 listopada 2024 r. znak 0201-IEW2.4121.15.2024.18 orzekającą o odpowiedzialności podatkowej strony jako komplementariusza za zaległości podatkowe spółki w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wypłaconych wynagrodzeń za miesiące od stycznia do listopada 2020 r. wraz z odsetkami za zwłokę.
Postępowanie przed organami.
W związku z niewykonaniem przez spółkę zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wypłaconych wynagrodzeń za miesiące od stycznia do listopada 2020 r. wraz z odsetkami za zwłokę postanowieniem z 13 czerwca 2024 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna wszczął postępowanie podatkowe w sprawie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności strony jako komplementariusza spółki.
W toku postępowania strona stwierdziła, że 14 grudnia 2021 r. pod wpływem błędu, zgodziła się na pełnienie funkcji komplementariusza w spółce K. sp.k. Jako obywatel U., w czasie podpisywania umowy nie znał języka polskiego, nawet na poziomie podstawowym, a nie tylko przepisów kodeksu spółek handlowych. Tym samym nie rozumiał różnicy pomiędzy statusem prawnym komplementariusza a komandytariusza. Stwierdził, że osoba pierwotnie odpowiedzialna za powstanie zobowiązań podatkowych stanowiących przedmiot postępowania (ówczesny prezes zarządu G. sp. z o.o. – Ł. G.) na etapie przekształcenia spółki G. sp. z o.o. w K. sp.k. wystąpił z niej nie tylko jako osoba zarządzająca, lecz także jako wspólnik. Wyjaśnił, że nigdy nie zajmował się dokumentacją finansową G. sp. z o.o. ani K. sp.k. Nie składał żadnych sprawozdań finansowych ani deklaracji, a także nie poznał księgowej. Wyjaśnił ponadto, że 5 sierpnia 2024 r. złożył zawiadomienie do Prokuratury Okręgowej we W. o możliwości popełnienia przestępstwa przez Ł. G. z art. 286 § 1 Kodeksu karnego, tj. wprowadzenia w błąd w celu uzyskania korzyści majątkowej. Ponadto do Sądu Okręgowego we W. zostało skierowane powództwo o uchylenie oświadczenia woli złożonego pod wpływem istotnego błędu.
