Prawo Przedsiębiorcy 27/2004 z 05.07.2004, str. 21
Data publikacji: 27.06.2018
Jak się leczyć w krajach Unii Europejskiej? (cz. I)
Jaki może być zakres świadczeń medycznych udzielonych w przypadku pobytu w innym państwie członkowskim UE? Jakie jest zastosowanie formularzy serii E 100?
Anna Rożek
doktorantka UMK w Katedrze Praw Człowieka i Prawa Europejskiego
Od 1 maja Polacy, którzy zamierzają wyjechać do jednego z państw członkowskich, nie muszą już kupować odpowiedniego ubezpieczenia na wypadek konieczności leczenia. Z dniem naszej akcesji osoby, które są ubezpieczone w Narodowym Funduszu Zdrowia, mają prawo do korzystania z opieki zdrowotnej na terytorium pozostałych państw członkowskich Unii Europejskiej w sytuacji nagłego zachorowania, wypadku, urazu, zagrożenia życia, ale także w przypadku zaistnienia konieczności stałego leczenia w czasie dłuższego pobytu poza granicami kraju.
Do osób, które są uprawnione do korzystania ze świadczeń zdrowotnych, należą: pracownicy najemni i osoby pracujące na własny rachunek oraz członkowie ich rodzin, emeryci i renciści oraz członkowie ich rodzin, studenci i członkowie ich rodzin, turyści, bezrobotni i członkowie ich rodzin. Uprawnionymi do korzystania ze świadczeń zdrowotnych są także: pracownicy wysłani i członkowie ich rodzin, pracownicy przygraniczni i członkowie ich rodzin, pracownicy sezonowi i członkowie ich rodzin, bezpaństwowcy i uchodźcy zamieszkali na terytorium państwa członkowskiego Unii oraz członkowie ich rodzin.
Za członków rodziny uważa się małżonka lub małżonkę oraz dzieci, które pozostają w tym samym gospodarstwie domowym. Do tej grupy zalicza się także osoby, które na podstawie ustawodawstwa krajowego są uzależnione finansowo od ubezpieczonej osoby wykonującej pracę. Pomimo że ta grupa osób nie jest ubezpieczona i nie musi być obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, ma prawo korzystać ze świadczeń zdrowotnych.
POTRZEBUJESZ POMOCY?