Raje podatkowe (cz. I)

Raje podatkowe są zwane także „jurysdykcjami offshore”, „strefami offshore” lub oazami podatkowymi. Zwrot „offshore” można przetłumaczyć dosłownie jako „poza lądem” i pierwotnie oznaczał on wyspy położone u brzegów Europy i Ameryki, charakteryzujące się niskimi podatkami lub ich brakiem oraz niewielkimi wymaganiami dotyczącymi rejestracji firm i kosztów ich funkcjonowania. Równolegle funkcjonuje drugi termin: „raj podatkowy” (). Mimo że na przestrzeni lat raje podatkowe lokowano nie tylko pozakontynentalnie, ale również wewnątrz lądu, a nawet jako enklawy wewnątrz państw, nazwa przyjęła się i dzisiaj oznacza nie tyle lokalizację geograficzną, ile rozszerzenie wolności gospodarczej i charakterystykę podatkowej struktury regionu. Raje podatkowe są to kraje szczególnie zainteresowane, głównie z powodu braku rozwiniętego własnego przemysłu i bogactw naturalnych, przyciągnięciem kapitału zagranicznego na swoje terytorium w celu rozwoju gospodarki i stworzenia nowych miejsc pracy. Oferują zagranicznym inwestorom udogodnienia finansowe i administracyjne. Atrakcyjność tego rozwiązania polega na tym, że tworzone są tam korzystne warunki dla prowadzenia działalności gospodarczej oraz lokowania kapitału w postaci zwolnienia z podatków dochodowych lub udzielania ulg podatkowych w tych podatkach. Kraje i terytoria offshore gwarantują bezpieczeństwo obrotu gospodarczego oraz zachowanie anonimowości inwestorom.