Prawo Przedsiębiorcy 21/2006 z 23.05.2006, str. 33
Data publikacji: 03.07.2018
Finansowanie innowacji technologicznych
Inwestycje polskich firm w innowacje, badania i rozwój są od lat alarmująco małe. Trwają starania - nie zawsze skuteczne - zarówno naszego rządu i poszczególnych ministerstw, jak i samej Unii Europejskiej, żeby takie nakłady w najbliższych latach wielokrotnie wzrosły. Celem strategii lizbońskiej jest stworzenie do 2010 r. w Europie najbardziej konkurencyjnej, dynamicznej i nowoczesnej gospodarki na świecie - gospodarki opartej na wiedzy, zdolnej do trwałego rozwoju i tworzącej dużą liczbę dobrych miejsc pracy.
Edyta Pęcherz
Centrum Funduszy Europejskich
www.fundusze-europejskie.com
Wdrażanie innowacji jest rodzajem działalności gospodarczej o szczególnie wysokim stopniu ryzyka, dlatego w rozwiniętych gospodarkach rynkowych wykształcono specjalne sposoby finansowania innowacji, w których jednak ważną rolę odgrywa sama definicja innowacji. Podstawą wszelkich rozważań na temat tej definicji jest klasyczne ujęcie zaproponowane przez J. Schumpetera, który innowacje definiuje jako „nieciągłe przeprowadzenie nowych kombinacji w pięciu następujących przypadkach:
1) wprowadzenie nowego towaru - to jest towaru, z jakim konsumenci nie są jeszcze obeznani - lub nowego gatunku jakiegoś towaru;
2) wprowadzenie nowej metody produkcji - to jest metody jeszcze nie wypróbowanej praktycznie w danej gałęzi przemysłu;
3) otwarcie nowego rynku, to jest rynku, na którym dana gałąź przemysłu danego kraju nie była uprzednio wprowadzona, bez względu na to, czy rynek ten istniał przedtem, czy nie istniał;
4) zdobycie nowego źródła surowców lub półfabrykatów i to znów niezależnie od tego, czy źródło to już istniało, czy też musiało być dopiero utworzone;
5) przeprowadzenie nowej organizacji jakiegoś przemysłu, na przykład stworzenie sytuacji monopolistycznej lub złamanie pozycji monopolistycznej”.
POTRZEBUJESZ POMOCY?