O ile środki strukturalne są dostępne bezpośrednio w Polsce, bo ich zarządzaniem zajmują się instytucje krajowe, o tyle informacji na temat programów wspólnotowych należy szukać często w Brukseli, gdyż są dostępne bezpośrednio w dyrekcjach generalnych.

Programy wewnętrzne UE są ustanawiane wspólną decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady UE na wniosek Komisji Europejskiej. Wdrażaniem programów zajmują się odpowiednie z merytorycznego punktu widzenia Dyrekcje Generalne KE. Nie jest możliwe finansowanie z programów wewnętrznych UE budowy drogi, kanalizacji, oczyszczalni ścieków, szkoły czy innych obiektów infrastrukturalnych. Środki na takie działania mogą pochodzić z funduszy strukturalnych. Polska uczestniczy w programach wewnętrznych dotyczących następujących dziedzin:

• badania i rozwój technologiczny,

• usługi informatyczne,

• ochrona środowiska,

• edukacja i sprawy młodzieży,

• polityka społeczna i ochrona zdrowia,

• ochrona konsumentów,

• małe i średnie przedsiębiorstwa,

• turystyka,

• kultura,

• sektor audiowizualny,

• przestrzeganie praw obywatelskich,

• ułatwienia w wymianie handlowej,

• energetyka,

• transport,

• zwalczanie narkomanii i handlu narkotykami.

Składanie propozycji projektów odbywa się kilka razy w roku, zgodnie z wezwaniami do składania wniosków (tzw. ) ogłaszanymi przez poszczególne dyrekcje generalne. W większości przypadków podmiotami uprawnionymi do tworzenia konsorcjów i składania wniosków są organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia, zrzeszenia), organizacje typu , jednostki badawczo-rozwojowe, uczelnie, szkoły, przedsiębiorstwa, izby i stowarzyszenia przemysłowe, a w niektórych programach również jednostki samorządu terytorialnego.