Prawo Przedsiębiorcy 41/2006 z 10.10.2006, str. 77
Data publikacji: 29.06.2018
Procedura tranzytu w transporcie kolejowym
Transport kolejowy realizowany jest zasadniczo przez przewoźników publicznych, dlatego można uznać go za bezpieczny i zabezpieczony pod względem finansowym oraz w pełni kontrolowany przez przewoźników i administracje celne. Dlatego też przewoźnicy publiczni korzystają z pewnych ułatwień podczas realizacji procedury tranzytu, które polegają m.in. na uznawaniu niektórych dokumentów transportowych jako dokumentów tranzytowych czy też zwolnieniu z obowiązku składania zabezpieczenia z mocy prawa.
dr Piotr Wodziczko
Zasady takie obowiązują w całej Unii Europejskiej i są w pełni uzasadnione ze względu na wielkość przewozów na tym obszarze.
Z chwilą wstąpienia do struktur Unii Europejskiej Polska zrezygnowała ze stosowania listu przewozowego SMGS jako dokumentu tranzytowego, co praktycznie oznacza, że wszystkie przewozy z krajów Europy Wschodniej do Polski realizowane są na zasadach ogólnych, tj. w systemie NCTS.
Należy przy tym zaznaczyć, że polski przewoźnik PKP CARGO S.A. odpowiednio wcześniej przygotował się do nowych zasad, tj. przewoźnik spełnił wymagania i uzyskał pozwolenia na stosowanie uproszczeń w procedurze tranzytu wspólnotowego - stosowanie gwarancji generalnej, zwolnienie z obowiązku składania zabezpieczenia oraz nabył i stosuje aplikację zgłoszenia tranzytowego w systemie elektronicznego przetwarzania danych NCTS.
Poza Polską, Czechami, Słowacją, Słowenią pozostałe kraje, jak: Litwa, Łotwa, Estonia, Węgry, nie odstąpiły od dokumentu SMGS jako dokumentu celnego, co uzasadniały m.in. silnymi powiązaniami z Rosją i słabą zdolnością finansową ich przewoźników publicznych, którzy nie spełniają wymogów ogólnych niezbędnych do stosowania odpowiednich uproszczeń w tranzycie wspólnotowym.
Sytuacja ta jest krytykowana obecnie ze strony Komisji Europejskiej, która żąda od tych krajów ostatecznego uregulowania tej kwestii.
Dokumenty przewozowe
W związku z powyższym, obecnie stosowane są w transporcie kolejowym w przewozach o zasięgu międzynarodowym, tj. gdy następuje przekroczenie co najmniej jednej granicy państwowej. Natomiast nie można stosować tych dokumentów w przewozach wewnątrz jednego kraju, zarówno jako dokumentu transportowego, jak i tranzytowego.
