Od daty wejścia Polski do UE pierwszeństwo w hierarchii aktów prawnych mają rozporządzenia organów UE. Przepisy krajowe nie mogą powtarzać regulacji zawartych w tych rozporządzeniach, lecz powinny umożliwiać właściwe ich stosowanie. Przepisy krajowe muszą również wdrażać regulacje zawarte w dyrektywach organów UE.

1 stycznia 2006 r. weszły w życie dwa rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady:

• nr 852/2004/WE z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych,

• nr 882/2004/WE z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt.

Od 3 grudnia 2004 r. obowiązuje ponadto rozporządzenie nr 1935/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG.

Z tych względów, jak również z uwagi na znaczną zmianę zakresu regulacji, który dotychczas objęty był przepisami ustawy z 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia, uchwalona została nowa ustawa z 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. Nr 171, poz. 1225), która weszła w życie 28 października br. Dotyczy ona całej żywności, niezależnie od pochodzenia surowcowego, i określa wymagania niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa żywności i żywienia, z wyłączeniem specyficznych wymagań odnoszących się wyłącznie do produktów pochodzenia zwierzęcego, uregulowanych rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady nr 853/2004 i nr 854/2004 oraz przepisami ustawy z 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. z 2006 r. Nr 17, poz. 127 z późn.zm.), określającej wymagania weterynaryjne dla produktów pochodzenia zwierzęcego.