Anna Lewandowska

Rynek hiszpański jest rynkiem dostępnym i przyjaznym dla polskich inwestorów. Charakteryzują go stosunkowo niższe koszty inwestycji niż na przykład w Niemczech, Wielkiej Brytanii czy Francji². Istotne znaczenie mają też podobieństwa łączące oba kraje i narody, które ułatwiają wzajemne zrozumienie i współpracę.

Mimo to należy pamiętać, że wszelkie działania na rynku hiszpańskim wymagają dokładnych przygotowań i solidnych projektów inwestycyjnych. Mamy w tym przypadku do czynienia z rynkiem dojrzałym i konkurencyjnym, a hiszpański system prawny ma opinię skomplikowanego i zbiurokratyzowanego.

Uruchamianie działalności gospodarczej

2 kwietnia 2007 r. weszła w życie Dyrektywa 2004/38/WE³, znosząca wymóg posiadania karty pobytu przez obywateli UE. Dla wszystkich zamieszkałych na terytorium Hiszpanii, nierezydentów, zajmujących się prowadzeniem działalności gospodarczej, wprowadzono obowiązek posiadania numeru „NIE” (Número de Identificación de Extranjeros). Wnioski o nadanie numeru NIE należy składać na komisariatach policji (Policía Nacional) zajmujących się wydawaniem dokumentacji dla cudzoziemców, przedstawiając ważny paszport lub dowód osobisty oraz jego fotokopię, zaświadczenie o zameldowaniu oraz wyjaśnienie uzasadniające potrzebę uzyskania „NIE”. Okres oczekiwania na uzyskanie numeru różni się w zależności od miasta, w którym składa się podanie i wynosi od 25 do 40 dni.

Polacy, zamierzający przebywać na terytorium Hiszpanii dłużej niż 3 miesiące, mają obowiązek zarejestrowania się w Centralnym Rejestrze Obcokrajowców () - przy urzędach ds. cudzoziemców, przed upływem tego czasu. Jeśli zainteresowany nie złożył wcześniej wniosku o nadanie numeru „NIE”, będzie on nadawany podczas rejestracji i wpisywany do certyfikatu.