Dagmara Dominik

Z uwagi na cele, do osiągnięcia których zmierza dyrektywa, pojęcie „podatek” w rozumieniu Dyrektywy 69/335/EWG powinno, co do zasady, być interpretowane w sposób szeroki⁴. TSWE dokonuje w każdym spornym przypadku kwalifikacji obciążenia, podatku lub opłaty, na gruncie prawa wspólnotowego, na podstawie jego obiektywnych cech, niezależnie od sposobu zakwalifikowania go na gruncie prawa krajowego⁵.

Zgodnie ze strukturą i systematyką Dyrektywy 69/335/EWG, podatek kapitałowy pobierany jest od spółki kapitałowej, do której dany wkład jest wnoszony. Jest to zazwyczaj spółka, której dane środki lub usługi są fizycznie przekazywane lub świadczone. Jedynie w wyjątkowych przypadkach sytuacja mogłaby być odmienna i konieczne byłoby poszukiwanie „rzeczywistego beneficjenta” danych środków lub świadczeń⁶. Ponadto, z motywu szóstego i art. 2 Dyrektywy 69/335/EWG wynika, że wkład do spółki opodatkowywany jest tylko raz (we Wspólnocie)⁷. Jednocześnie założenie, iż podatki pośrednie są przenoszone na konsumentów, jest w wielu przypadkach nieprawdziwe. Sam fakt niemożliwości przedstawienia przez podatnika dokumentacji dowodzącej braku przeniesienia podatku na osoby trzecie, zwłaszcza po upływie okresu, w którym księgi są obligatoryjnie przechowywane, nie może stanowić samoistnej podstawy dla przyjęcia przez organy publiczne, iż ciężar podatku rzeczywiście został przeniesiony na konsumentów⁸.

Należy zauważyć, że TSWE wielokrotnie wskazywał, że gdy zmiana dokonywana przez osobę prawną - jak podwyższenie jej kapitału zakładowego lub zmiana aktu ją powołującego - wymaga zgodnie z jej prawem krajowym spełnienia formalności prawnej, to formalność ta stanowi warunek prowadzenia i kontynuowania działalności tej osoby prawnej.