Procedura sądowa wysłania dokumentu do adresata w innym państwie członkowskim UE
Osoba prywatna, w tym również przedsiębiorca, może wykorzystać współpracę między państwami członkowskimi i wysłać dokumenty, nawet pozasądowe, do osoby fizycznej i prawnej w innym państwie członkowskim.
dr Robert Zajdler
Instytut Sobieskiego
W wyroku z 25 czerwca 2009 r. w sprawie Roda Golf & Beach Resort SL (nr C-14/08), Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich doprecyzował istotne z praktycznego punktu widzenia pojęcie dokumentów pozasądowych. Dokumenty tego rodzaju (np. uchwały zgromadzeń wspólników, akty notarialne, cesje kredytów) mogą być doręczane pomiędzy osobami prywatnymi za pośrednictwem specjalnie powołanych w tym celu w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej agencji (w Polsce rolę tę pełnia sądy rejonowe właściwe ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę). Osoba prywatna, w tym również przedsiębiorca może wykorzystać tego rodzaju współpracę między państwami członkowskimi i wysłać dokumenty, nawet pozasądowe, do osoby fizycznej i prawnej w innym państwie członkowskim. Ich doręczanie przy wykorzystaniu poniższej procedury wspólnotowej jest korzystne dla osób prywatnych, upraszczając sposób oraz obniżając koszty. Problemem pozostaje jednak wciąż dokładne ujęcie zakresu dokumentów, które mogą być w tej procedurze przesłane.
Podstawa prawna
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z 25 czerwca 2009 r. w sprawie Roda Golf & Beach Resort SL oparty był na rozporządzeniu Rady (WE) nr 1348/2000 z 29 maja 2000 r. (Dz.U. WE L 160). To rozporządzenie zostało jednak uchylone i w jego miejsce wprowadzono rozporządzenie 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z 13 listopada 2007 r. (Dz.U. L 324, 10/12/2007), które obowiązuje od 18 listopada 2008 r. Ta zmiana podstawy prawnej nie wpływa na wagę powyższego wyroku, gdyż rozstrzygnięcie jest aktualne również na bazie obowiązujących przepisów. Z tego względu niniejszy artykuł będzie uwzględniał obowiązujące regulacje zarówno na podstawie rozporządzenie 1393/2007, jak i wyrok w sprawie C-14/08. Istotnym ograniczeniem wynikającym z tej zmiany przepisów jest to, że rozporządzenie 1393/2007 i wynikające z niego przepisy nie stosują się do Danii.
