Zabezpieczenia akcyzowe stosowane w składzie podatkowym
Ustawa z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn.zm. zwana dalej ustawą) wprowadza generalną zasadę: podmiot ma obowiązek zagwarantować pokrycie kwoty każdego powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego. Zobowiązania podatkowe mogą mieć charakter jednorazowy lub cykliczny, w zależności od powtarzających się czynności.
Bogusław Śledź
Zabezpieczenie oznacza, zatem zagwarantowanie zapłaty podatku akcyzowego. Gwarancją pokrycia kwoty zobowiązania podatkowego jest złożenie przez podmiot zabezpieczenia akcyzowego. Złożone zabezpieczenie powinno pokrywać powstałe lub mogące powstać w przyszłości zobowiązanie podatkowe, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą lub czynnościami. W nowej ustawie uzupełniono katalog podmiotów, które są zobowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego. Zabezpieczenie muszą składać:
1) podmiot prowadzący skład podatkowy;
2) zarejestrowany handlowiec;
3) niezarejestrowany handlowiec;
4) podmiot pośredniczący;
5) podatnik, który nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą, na terytorium Wspólnoty i na potrzeby wykonywanej działalności (art. 78 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym);
6) przedstawiciel podatkowy.
Prowadzący skład podatkowy ma do wyboru jedną z form złożenia zabezpieczenia akcyzowego:
1) gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej wystawionej przez uprawnionego gwaranta;
