Luka w obecnym modelu wynagradzania płatników

Trudząc się niemało przy naliczaniu ulgi dla klasy średniej lub innych podatkowych zwolnień i preferencji, płatnik działa wbrew własnemu interesowi

Mimo stale zwiększanej liczby obowiązków nakładanych na płatników, wynagrodzenie płatnika za poprawne obliczenie i terminową wpłatę podatku nie zmieniło się od ponad 20 lat. To zaledwie 0,3 proc. kwoty pobranego i odprowadzonego do urzędu skarbowego podatku. Przykładowo przy zaliczce na PIT w wysokości 400 zł wynosi ono 1,20 zł.

Wynagrodzenie płatnika jest bowiem należne wyłącznie od pobranego podatku. To oznacza, że płatnik zobowiązany do obliczeń i prowadzenia dokumentacji dla celów stosowanych odliczeń, ulg, zwolnień (np. PIT zero dla młodych do 26. roku życia, dla dużych rodzin), kwoty wolnej od podatku, w ogóle nie utrzymuje z tego tytułu wynagrodzenia. Wskutek bowiem zastosowania ulg, zwolnień i innych odliczeń nie pobiera ostatecznie podatku.