Personel i Zarządzanie 13/2003 z 01.07.2003, str. 91
Data publikacji: 03.07.2018
Ośrodki oceny w czasach recesji (1)
Obecnie nikt nie kwestionuje skuteczności oraz celowości ośrodków oceny i rozwoju pracowników w procesie prognozowania osiągnięć zawodowych. Postrzegane są one jednak jako metody kosztowne, czasochłonne, wymagające profesjonalizmu i dojrzałości kadry kierowniczej w obszarze zarządzania ludźmi. Czy zatem w dobie ograniczania kosztów funkcjonowania firm ośrodki te mają rację bytu w polskich organizacjach? Czy ich zalety, takie jak trafność i rzetelność równoważą ponoszone koszty?
Lidia PIJAWSKA
Autorka jest kierownikiem działu psychologii pracy w firmie HRK SA.
Kontakt: lidia.pijawska@hrk.pl
Podejmowanie decyzji personalnych powinno odbywać się na podstawie racjonalnych przesłanek i z użyciem wiarygodnych narzędzi. Wartość poszczególnych metod oceny potencjału zawodowego określa się analizując ich trafność w zestawieniu z innymi dostępnymi metodami. Oczywiście nie można zapominać także o aspekcie ekonomicznym - nakładach finansowych i czasie potrzebnym do efektywnego wykorzystania określonej metody. Analiza trafności i analiza ekonomiczna dostarczają danych koniecznych do podjęcia właściwej decyzji.
Trafność metody i sposoby pomiaru
Większość praktyków HRM potwierdza wysoką trafność oceny metodą ośrodka oceny i rozwoju - po ang. assessment/development centre, w skrócie AC/DC, po polsku nazywanej czasami oceną zintegrowaną. O trafności prognostycznej AC/DC można mówić w odniesieniu:
• do całej tej metody (rozumiemy ją wtedy jako skuteczność w przewidywaniu osiągnięć pracowników),
• do poszczególnych kryteriów badanych tą metodą, względnie
• do zadań składających się na AC/DC w pomiarze kompetencji.
Trafność wyników AC/DC możemy badać dwoma sposobami:
• metodą korelacji wyników AC/DC z ocenami przełożonych - uzyskane współczynniki zgodności utrzymują się na umiarkowanym poziomie, nie przekraczając 0,4;
• - wskaźnikiem tak rozumianych dobrych wyników może być np. awans czy wzrost wynagrodzenia.
