Odporność na stres jako kryterium oceny pracownika
Stalowe nerwy
Odporność na stres jest cechą pożądaną u każdego pracownika, niezależnie od stanowiska, jakie piastuje. I właśnie z tego względu, obok sumienności, uważana jest za uniwersalny wskaźnik wysokiej przydatności zawodowej kandydata do pracy. Jednocześnie należy mieć świadomość, że nowoczesne podejście do oceny odporności na stres uwzględnia wiele jej aspektów.
Paweł Smółka
Autor jest doktorem psychologii, wykładowcą akademickim oraz trenerem i konsultantem w projektach z obszaru HRM/HRD. Jest redaktorem merytorycznym wortalu miekkie-kompetencje.pl.
Kontakt:
psmolka@miekkie-kompetencje.pl
Odporność na stres należy do jednego z kluczowych kryteriów oceny przydatności kandydata do pracy. Zazwyczaj stosowane jest w przypadku naboru na stanowiska, na których praca wymaga zdolności do efektywnego funkcjonowania w warunkach niebezpiecznych lub uciążliwych, chociażby ze względu na nasiloną presję czasu i/lub wyniku. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę z tego, że odporność na stres opisuje na tyle ważne aspekty potencjału kandydata do pracy, że warto uwzględnić ocenę tej predyspozycji w trakcie każdej procedury selekcyjnej. Odporność na stres implikuje nie tylko możliwość efektywnego funkcjonowania pracownika w uciążliwych warunkach, lecz także jego elastyczność w działaniu, otwartość na zmiany i nowe wyzwania, wysoki poziom umotywowania czy też gotowości do pracy oraz bezproblemowe relacje z przełożonym i współpracownikami.
