Celem tego artykułu nie jest postawienie tezy, że introwertycy są lepszymi czy gorszymi pracownikami niż ekstrawertycy, a jedynie zwrócenie uwagi na fakt, iż w wielu przypadkach mogą być oni przyćmieni przez bardziej przebojowych kolegów i koleżanki, co z kolei może powodować, że ich naturalne talenty nie będą dobrze wykorzystane, a ich wkład w działania zespołu nie będzie maksymalny.

Rozpoznawanie osobowości podwładnych

Introwersja i ekstrawersja to prawdopodobnie najbardziej znane z wyróżnionych C.G. Junga preferencji, które szwajcarski psycholog opisał już w roku 1921. Od tego momentu są one wykorzystywane w psychologii, a także w życiu codziennym oraz zawodowym. Jung zdefiniował ekstrawersję oraz introwersję jako postawy oznaczające sposób reagowania na doświadczenia. Inaczej rzecz ujmując, introwersja i ekstrawersja wyrażają kierunek, w jakim skierowana jest energia człowieka. Ekstrawertyk to osoba skłonna do działania, towarzyska, śmiała w zachowaniu, rozmowna i zorientowana na świat zewnętrzny. Introwertyka z kolei opisują takie cechy, jak spokojne zachowanie, tendencja do obserwacji, ostrożność w działaniu, swoista powściągliwość w reakcjach oraz wiele przemyśleń.