Umiejętność odmowy jest zakorzeniona w poczuciu własnych praw, potrzeb. To one dają impuls, by zawalczyć o swoje dobro. Człowiek asertywny, owszem, odmawia, ale również chwali, proponuje, zgadza się. W asertywności jest miejsce na uczciwe "nie" i uczciwe "tak". Uczciwe przede wszystkim wobec siebie, a następie wobec drugiej osoby. Warto zdać sobie sprawę, że brak asertywności naraża nas na ogromne koszty emocjonalne, zdrowotne i relacyjne. Zwłaszcza jest to ważne w pracy, w której spędzamy tak dużo czasu.

Trudne początki

Początki asertywnych zachowań bywają bardzo trudne. Boimy się porażki, niezadowolenia drugiego człowieka. W pracy jest to szczególnie skomplikowane i obarczone obawami, ponieważ jesteśmy w relacji zależności, kontaktu z autorytetem, a konflikty nas stresują. Mamy w sobie lęk, że zostaniemy ukarani za to, że chcemy być sobą, zadbać o własne dobro. Jednak katastrofy, które wyświetla nasz umysł, kiedy zastanawiamy się nad asertywną odpowiedzią, w większości przypadków nie zdarzają się. Jeśli chcemy przestać się ich bać, trzeba sobie uświadomić, że są one tylko wytworem naszych lęków. Na początku ludzie z naszego otoczenia rzeczywiście mogą reagować niezadowoleniem na komunikat "nie", zwłaszcza gdy dotychczas nie spotykali się z żadnym oporem z naszej strony. Wówczas będą dążyć, aby przywrócić prośbą, a czasami groźbą, dotychczas znany układ. Czyjeś niezadowolenie nie oznacza jednak, że na pewno zrobiliśmy coś niewłaściwego. Jeśli wytrwamy w swoim postanowieniu, to poprzedni status quo powoli zmieni się na inny.