Skutki zmiany I Dyrektywy dla polskiego prawa spółek (cz. I)

Analizę zmian należy zacząć od przypomnienia roli i zadań I Dyrektywy. Dyrektywa ta, wydana w roku 1968, miała służyć znoszeniu ograniczeń w zakresie swobody przedsiębiorczości wobec będących odpowiednikami spółek akcyjnych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek komandytowo-akcyjnych, wyróżnionych w ten sposób, bowiem często ich działalność rozciąga się poza granice terytorium krajowego. Dyrektywa dotyczy jawności rejestru spółek i jej skutków, ważności ich zobowiązań oraz kwestii nieważności spółki. Zasadniczym przedmiotem jej regulacji, będącym przedmiotem analizy, jest kwestia jawności danych i dokumentów dotyczących spółek, a więc w istocie prowadzenie rejestrów spółek. Regulując kwestie jawności spółek dyrektywa nakazuje „ujawnienie” określonych w jej art. 2 „dokumentów i informacji” czy też „ogłaszanie (…) dokumentów i danych”. To drugie tłumaczenie I Dyrektywy, przez wiele lat funkcjonujące w Polsce jako podstawowe, stało się nawet podstawą zapisu art. 5 w projekcie kodeksu spółek handlowych, według którego wszystkie dokumenty wymienione w art. 2 I Dyrektywy miały być ogłaszane w „Monitorze Sądowym i Gospodarczym”. Szczęśliwie od tego zamysłu projektodawca odstąpił, poprzestając na uznaniu za zgodne z I Dyrektywą ogłaszania tylko wpisu w rejestrze wynikającego ze złożenia dokumentów lub zgłoszenia danych. Z art. 2 I Dyrektywy wynika przy tym obowiązek ujawniania określonych oraz . Chodzi o: